استقراض

برو انجمن شد بسی مایه دار.
فردوسی.
تو مرا رنگ و بوی وام مده
گر ز تو رنگ و بوی خواهم وام.
فرخی.
وام خواهی و نخواهی مگر افزون و چرب
باز اگر بازدهی جز که به نقصان ندهی.
ناصرخسرو.
چه گوئی ز لب دوست شکر وام توان خواست
چنان سخت کمان کوست از او کام توان خواست.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 723 ) .