اس

پایه

البته بنده اشتباه آن حرف زدم
منبع. فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی

آش

آس نام درختی است

اِس از واژه های کهن پارسی به معنای رخنه و شکاف است
که گاهی در ایجاد واژه های فراموش شده یافت میشود
مانند واژه ی اسکول ( غار ) که از ترکیب اس به معنای شکاف و کول به معنای کوه ساخته شده

واژه آس
معادل ابجد 61
تعداد حروف 2
تلفظ 'ās
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [فرانسوی: as]
مختصات ( اِ. )
آواشناسی 'As
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
منبع واژگان عامیانه
لغت نامه دهخدا
بعضی دوستان به اشتباه این واژه پارسی دانستند.

برگ برنده

آس: ۱. ( بازیِ برگ ) تکخال ۲. تک، تکتا، یکتا، یگان ۳. سنگِ آسیاب

آس - سنگ آسیاب در آسیاب آبی و دست آس
واژه آس از ریشه هندواروپائی اک - ak یا سخت و تیز که به سنگ نسبت داده میشود ودر اوستا اسان asan و ašno. و در سانسکریت اسن asan یا سنگ ذکرشده تا انجا که واژه سنگ روی با سنگ زیرین آسیا در سانسکریت با هم متفاوت اند و در همین زمینه در بغضی زبانهای لاتینی واژه اسر acer بجای واژه سخت و تیز و برنده آمده که در انگلیس بصورت اسید , acid استیک acetic یا سرکه و اکرید acrid یا مزه تلخ درامده.
... [مشاهده متن کامل]

آس یک کلمه پهلوی ساسانی است و معنای خرابه می دهد. واژه آسَوار بر مبای این ساخته شده است. کلمه آثاره مترادف بر جا مانده است، از همین واژه ساخته شدە است. چیزها که از کسی بر جای ماند. برای مثال می گویند آثار فلان نویسنده.