ازمند

در قدیم الایام که پول های کاغذی نبود و سکه ها رایج بود کاسب ها در انتهای روز دَخل خود را که ترکیبی از سکه های نقره و طلا با ارزش های متفاوت بود اصطلاحاً این دخل رو در پایان کار نقد می کردند یعنی سکه های طلا را از نقره جداسازی می کردند.

خاقانی.
ز من مرنج چو بسیار بنگرم سویت
گرسنه چشمم و سیری ندارم از رویت.
سعدی.
این گرسنه چشم بی ترحم
خود سیر نمیشود ز مردم.
سعدی.
ز گرم خوردن حلوای بوسه معذورم
گرسنه چشم نیارد از این نواله گذشت.
سنجر کاشی ( از آنندراج ) .
|| مردم فقیر و گدا. ( برهان ) ( غیاث ) ( انجمن آرا ) . || کنایه از مردمی هم هست که از قحط و غلا برآمده باشند. ( برهان ) :
این گرسنه چشمان که نگشتند ز تو سیر
خون باد هر آن لقمه که از خوان توگیرند.
باقر کاشی ( ازآنندراج ) .