اُرگاسم ( به یونانی: ὀργασμός، orgasmos؛ به معنی «هیجان، تورم»؛ همچنین اوج لذت جنسی ) یا اوج کامش یا رَبوخه ( همچنین یوخه ) ، تخلیه ناگهانی هیجان جنسی انباشته شده در طول چرخه واکنش جنسی است که منجر به انقباضات ماهیچه ای ریتمیک در ناحیه لگن می شود که با لذت جنسی مشخص می شود. ارگاسم که توسط مردان و زنان تجربه می شود، توسط سیستم عصبی غیرارادی یا خودمختار کنترل می شود که معمولاً با اعمال غیرارادی از جمله اسپاسم عضلانی در چندین نواحی بدن، احساس سرخوشی عمومی و اغلب حرکات و صداهای بدن همراه هستند. دوره پس از ارگاسم ( معروف به دوره رفرکتوری ) معمولاً یک تجربه آرامش بخش است که به ترشح هورمون های عصبی اکسی توسین و پرولاکتین و همچنین اندورفین ها ( یا " مورفین درون زا" ) نسبت داده می شود.
... [مشاهده متن کامل]
ارگاسم معمولاً از تحریک فیزیکی جنسی آلت تناسلی مرد ( معمولاً همراه با انزال ) و کلیتوریس در زنان ناشی می شود. تحریک جنسی می تواند از طریق خودارضایی و یا با شریک جنسی ( شامل دخول جنسی، آمیزش جنسی بدون دخول یا سایر فعالیت های جنسی ) باشد.
اثرات سلامتی پیرامون ارگاسم انسان گوناگون است. پاسخ های فیزیولوژیکی زیادی در طول فعالیت جنسی وجود دارد، از جمله حالت آرامش ایجاد شده توسط پرولاکتین، و همچنین تغییرات در سیستم عصبی مرکزی مانند کاهش موقتی در فعالیت متابولیک قسمت های بزرگی از قشر مغز در حالی که هیچ تغییری یا افزایش متابولیک چون فعالیت در نواحی لیمبیک ( یعنی "مرز" ) مغز وجود ندارد. همچنین طیف وسیعی از اختلالات جنسی مانند آنورگاسمی وجود دارد. این تأثیرات بر دیدگاه های فرهنگی ارگاسم مانند باورهایی که ارگاسم و فراوانی یا تداوم آن برای رضایت در یک رابطه جنسی مهم یا نامربوط است، و نظریه هایی دربارهٔ عملکردهای بیولوژیکی و تکاملی ارگاسم تأثیر می گذارد.
در یک زمینه بالینی، ارگاسم معمولاً دقیقاً با انقباضات عضلانی درگیر در طول فعالیت جنسی، همراه با الگوهای مشخص تغییر در ضربان قلب، فشار خون، و اغلب تعداد و عمق تنفس تعریف می شود. این حالت به عنوان تخلیه ناگهانی تنش جنسی انباشته شده در طول چچرخه واکنش جنسی در انسان طبقه بندی می شود که منجر به انقباضات ماهیچه ای ریتمیک در ناحیه لگن می شود. با این حال، تعاریف ارگاسم متفاوت است و این باور وجود دارد که اجماع در مورد نحوه طبقه بندی آن وجود ندارد. حداقل بیست و شش تعریف از ارگاسم در مجله بررسی روانشناسی بالینی فهرست شده است.
... [مشاهده متن کامل]
ارگاسم معمولاً از تحریک فیزیکی جنسی آلت تناسلی مرد ( معمولاً همراه با انزال ) و کلیتوریس در زنان ناشی می شود. تحریک جنسی می تواند از طریق خودارضایی و یا با شریک جنسی ( شامل دخول جنسی، آمیزش جنسی بدون دخول یا سایر فعالیت های جنسی ) باشد.
اثرات سلامتی پیرامون ارگاسم انسان گوناگون است. پاسخ های فیزیولوژیکی زیادی در طول فعالیت جنسی وجود دارد، از جمله حالت آرامش ایجاد شده توسط پرولاکتین، و همچنین تغییرات در سیستم عصبی مرکزی مانند کاهش موقتی در فعالیت متابولیک قسمت های بزرگی از قشر مغز در حالی که هیچ تغییری یا افزایش متابولیک چون فعالیت در نواحی لیمبیک ( یعنی "مرز" ) مغز وجود ندارد. همچنین طیف وسیعی از اختلالات جنسی مانند آنورگاسمی وجود دارد. این تأثیرات بر دیدگاه های فرهنگی ارگاسم مانند باورهایی که ارگاسم و فراوانی یا تداوم آن برای رضایت در یک رابطه جنسی مهم یا نامربوط است، و نظریه هایی دربارهٔ عملکردهای بیولوژیکی و تکاملی ارگاسم تأثیر می گذارد.
در یک زمینه بالینی، ارگاسم معمولاً دقیقاً با انقباضات عضلانی درگیر در طول فعالیت جنسی، همراه با الگوهای مشخص تغییر در ضربان قلب، فشار خون، و اغلب تعداد و عمق تنفس تعریف می شود. این حالت به عنوان تخلیه ناگهانی تنش جنسی انباشته شده در طول چچرخه واکنش جنسی در انسان طبقه بندی می شود که منجر به انقباضات ماهیچه ای ریتمیک در ناحیه لگن می شود. با این حال، تعاریف ارگاسم متفاوت است و این باور وجود دارد که اجماع در مورد نحوه طبقه بندی آن وجود ندارد. حداقل بیست و شش تعریف از ارگاسم در مجله بررسی روانشناسی بالینی فهرست شده است.
ربوخه، اوج رسیِ آمیزشی/جنسی
احساس خوشایندی که در مدت کوتاهی پیش میآید و خیلی لذت بخش است و وقتش هم هنگام تخم ریزی پیش می آید
اوج لذت جنسی دختران
مراحل به اوج رسیدن
برابر پارسی سره اش میشه : ربوخه . . . . . یوخه اشتباهست. یوخه واسه اون نون خشک های شیرین میگند که چند لایه داره.
لذت شدید و درد در سکسی
اوج لذتی که زنان در رابطه جنسی تجربه می کنند
اوج لذت جنسی در زنان