دوستان هیچ منابع آشوری قومی به اسم تُرک را نمی شناسند
کی گفت سکاها ترُک هستنداصرارهای الکی در قوم سکا ترُک نیستند هیچ منابع درست حسابی نگفت سکاها تُرک هستند عبدالرضا و همام امین که با اسم های جورواجور نظرات جعلی خود را می نویسد دست تو خیلی وقت رو شد البته دیوار حاشا بلند آدم دروغگو همیشه روش سیاه می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سکاها گروهی از مردمان ایرانی شرقی کوچ نشین بودند که در استپ اوراسیا و حوضه تاریم از سده ۹ پیش از میلاد تا سده ۵ پس از میلاد زندگی می کردند. سکاها ارتباط نزدیکی با اسکیث ها داشتند، و هر دو گروه بخشی از فرهنگ های سکایی گسترده تر را تشکیل می دادند. با این حال، آن ها از اسکیث ها با ویژگی های جغرافیایی و فرهنگی خاص خود متمایز می شوند. زبان های سکایی بخشی از شاخه سکایی، شاخه ای از زبان های ایرانی شرقی را تشکیل می دادند.
منبع. اول لینک و لینک پاین صفحه درباره سکاها
براساس پژوهش های ژنتیکی صورت گرفته بر اسکلت های باقی مانده از سکاها در منطقه سیبری، کشور روسیه، هاپلوگروپ بخش عمده مردان سکایی متعلق به هاپلوگروپ R1a - z93 است، که این هاپلوگروپ عموماً در مردمان هندواروپایی رایج بوده و طی مهاجرت آریایی ها پخش شده است. این هاپلوگروپ بیشتر در نواحی شرقی ایران رایج است.
منبع. دوم لینک و لینک پاین صفحه درباره ژنتیک
کی گفت سکاها ترُک هستنداصرارهای الکی در قوم سکا ترُک نیستند هیچ منابع درست حسابی نگفت سکاها تُرک هستند عبدالرضا و همام امین که با اسم های جورواجور نظرات جعلی خود را می نویسد دست تو خیلی وقت رو شد البته دیوار حاشا بلند آدم دروغگو همیشه روش سیاه می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سکاها گروهی از مردمان ایرانی شرقی کوچ نشین بودند که در استپ اوراسیا و حوضه تاریم از سده ۹ پیش از میلاد تا سده ۵ پس از میلاد زندگی می کردند. سکاها ارتباط نزدیکی با اسکیث ها داشتند، و هر دو گروه بخشی از فرهنگ های سکایی گسترده تر را تشکیل می دادند. با این حال، آن ها از اسکیث ها با ویژگی های جغرافیایی و فرهنگی خاص خود متمایز می شوند. زبان های سکایی بخشی از شاخه سکایی، شاخه ای از زبان های ایرانی شرقی را تشکیل می دادند.
منبع. اول لینک و لینک پاین صفحه درباره سکاها
براساس پژوهش های ژنتیکی صورت گرفته بر اسکلت های باقی مانده از سکاها در منطقه سیبری، کشور روسیه، هاپلوگروپ بخش عمده مردان سکایی متعلق به هاپلوگروپ R1a - z93 است، که این هاپلوگروپ عموماً در مردمان هندواروپایی رایج بوده و طی مهاجرت آریایی ها پخش شده است. این هاپلوگروپ بیشتر در نواحی شرقی ایران رایج است.
منبع. دوم لینک و لینک پاین صفحه درباره ژنتیک
کوه اغری داغی از قدیم الایام مسکن تورکها بوده است توروکها در منابع اشوری گامرها ساکاها ماناها ایشغوزها ]زرها سلجوقها ساکنین بلا منازع آغری داغ بوده و اکنون هم بازماندگان آنها یعنی تورکها صاحب این کوهها بوده و خواهند بودسایر اقوام مانند کوردها و هایها هم در کنار تورکها در این کوهها مسکن دارند
نگاه نخست : آرارات نامی عبری ( אררט ) می باشد که در کتاب تورات و انجیل در �سفر پیدایش� آمده است؛ جایی که گفته می شود کشتی نوح پس از پایان طوفان، بر کوه های آرارات آرام گرفت.
نگاه دوم :اورارتو یک پادشاهی باستانی در قرن نهم تا ششم پیش از میلاد در ناحیه ای بود که امروزه شامل بخش هایی از شرق ترکیه، شمال غرب ایران، ارمنستان و آذربایجان می شود.
... [مشاهده متن کامل]
نام �آرارات� را می توان گونه ای از �اورارتو� دانست که در متون عبری و سپس در زبان های اروپایی تغییر یافته است.
نگاه دوم :اورارتو یک پادشاهی باستانی در قرن نهم تا ششم پیش از میلاد در ناحیه ای بود که امروزه شامل بخش هایی از شرق ترکیه، شمال غرب ایران، ارمنستان و آذربایجان می شود.
... [مشاهده متن کامل]
نام �آرارات� را می توان گونه ای از �اورارتو� دانست که در متون عبری و سپس در زبان های اروپایی تغییر یافته است.
هرچه آریایی پرست و کرد هست گویی دشمن ذاتی ترکها هستند! شرمتان باد!
دشت آرارات ( به ارمنی Արարատյան դաշտ - به انگلیسی Ararat plain ) ، کلمه �دشت� به زبان ارمنی [dašt - դաշտ] برگرفته از زبان پارسی میانه است که اشاره به یکی از بزرگترین فلات ارمنستان می باشد.
من نمی دونم معنی آرارات چه فلسفه ای در پشتش دارد
ولی می دونم که این کلمه آغری داغ جعلی است و از واژه کردی آگری که معادل واژه آدر یا آتر است می آید همه مردم اطراف این کوه کرد هستند که شامل طوایف قزلباخشویی ، ساکان، مصرکان و تعدادی از طوایف دیگر کرد هستند فقط انسان های بد ذات و گرگ صفت هستن که چشم طمع به دیگران دارند و آن از آن و مال خود می دانند درست است که در خاک کشور همسایه است ولی اقوام ایرانی مالک آن کوه هستند
... [مشاهده متن کامل]
کاربری آمده گفته �این کوه ربطی به ارامنه ندارد نام آن آغری داغ آیری داغ یا آگری داغ هست بهتر است آغری داغ بگوییم از عهد باستان اسم تورکی داشت و محل سکونت تورکان بوده . . . آرارات صحیح نیست و نامی جدید از طرف ارامنه هست� این حرف ناشی از کم سوادی و نداشتن سواد تاریخی در حد ششم ابتدایی است این کوه در زمانی که ارمنی ها و کرد با هم روی آن زندگی می کردند یکی از شاهان صفوی به علت جنگ با حکومت عثمانی و جنگ پیش رو ، ارمنیان ، کردها و سایر مردم اطراف کوه آگری را از آنجا خارج کرده و به مناطق دیگر تحت سلطه ی صفوی تبعید کرد و هرچه آبادی و روستایی و شهری بود را بر سر راه پیشروی ینی چری ها ویران ساخت تا شرایط را بر عثمانی ها به تنگنا درآورند پس از این تخلیه کامل، عثمانی ها هم به نوبه ی خود ارمنیان و کرد های سرزمین های تحت سلطه خود را به این مناطق کوچاند تا این خلع جمعیتی را رفع کنند ولی به دلیل نسل کشی ارمنیان جمعیت ارمنیان خالی شد و در حال حاضر این کرد ها هستند که صاحبان این دو کوه اند.
ما که تاریخ دان ندیدم که �آذربایجان� و� آناتولی� را از عهد باستان� تورک� معرفی کند و گرنه آن را به ما هم معرفی کنید تا باورمان شود .
از صدا و سیمای آذربایجان غربی که هرچی رود هست رو بدون توجه به مردم آن منطقه به آخر اسم آن یک پسوند چای و هر چه کوه هست یک پسوند داغ می افزاید بعید نیست که همچین خزعبلاتی تعریف کند
ولی می دونم که این کلمه آغری داغ جعلی است و از واژه کردی آگری که معادل واژه آدر یا آتر است می آید همه مردم اطراف این کوه کرد هستند که شامل طوایف قزلباخشویی ، ساکان، مصرکان و تعدادی از طوایف دیگر کرد هستند فقط انسان های بد ذات و گرگ صفت هستن که چشم طمع به دیگران دارند و آن از آن و مال خود می دانند درست است که در خاک کشور همسایه است ولی اقوام ایرانی مالک آن کوه هستند
... [مشاهده متن کامل]
کاربری آمده گفته �این کوه ربطی به ارامنه ندارد نام آن آغری داغ آیری داغ یا آگری داغ هست بهتر است آغری داغ بگوییم از عهد باستان اسم تورکی داشت و محل سکونت تورکان بوده . . . آرارات صحیح نیست و نامی جدید از طرف ارامنه هست� این حرف ناشی از کم سوادی و نداشتن سواد تاریخی در حد ششم ابتدایی است این کوه در زمانی که ارمنی ها و کرد با هم روی آن زندگی می کردند یکی از شاهان صفوی به علت جنگ با حکومت عثمانی و جنگ پیش رو ، ارمنیان ، کردها و سایر مردم اطراف کوه آگری را از آنجا خارج کرده و به مناطق دیگر تحت سلطه ی صفوی تبعید کرد و هرچه آبادی و روستایی و شهری بود را بر سر راه پیشروی ینی چری ها ویران ساخت تا شرایط را بر عثمانی ها به تنگنا درآورند پس از این تخلیه کامل، عثمانی ها هم به نوبه ی خود ارمنیان و کرد های سرزمین های تحت سلطه خود را به این مناطق کوچاند تا این خلع جمعیتی را رفع کنند ولی به دلیل نسل کشی ارمنیان جمعیت ارمنیان خالی شد و در حال حاضر این کرد ها هستند که صاحبان این دو کوه اند.
ما که تاریخ دان ندیدم که �آذربایجان� و� آناتولی� را از عهد باستان� تورک� معرفی کند و گرنه آن را به ما هم معرفی کنید تا باورمان شود .
از صدا و سیمای آذربایجان غربی که هرچی رود هست رو بدون توجه به مردم آن منطقه به آخر اسم آن یک پسوند چای و هر چه کوه هست یک پسوند داغ می افزاید بعید نیست که همچین خزعبلاتی تعریف کند
ابن کوه مابین آذربایجان و ترکیه هست و ربطی به ارامنه ندارد نام آن آغری داغ آیری داغ یا آگری داغ هست بهتر است آغری داغ بگوییم از عهد باستان اسم تورکی داشت و محل سکونت تورکان بوده . . . آرارات صحیح نیست و نامی جدید از طرف ارامنه هست . . .
این کوه در آذربایجان و ترکیه هست اسمهای جدید آرارات معنی ندارد اسم کوه آغ داغ آغری داغ هست از عهد باستان و محل سکونت ترکان بوده / آغری آیری آگری داغ ( شیبدار )
به کاربر اَر آروات:
در همان طویله دونی سدا و سیمای دوزاری و هیچی ندار، بگو یک مستند از ریشه یابی پانترکان بگذارند، تا بیش از پیش درونمایه آن ستورگاه نمایانده شود. نشیمنگاه آدمی هم دو تا غپه دارد ولی کسی بهش غپه زن و مرد نمی گوید.
... [مشاهده متن کامل]
آن زمان که به زبان زیبای پهلوی سخن میگفتید، آنجا آرارات نام داشت.
# سندروم استکهولم
در همان طویله دونی سدا و سیمای دوزاری و هیچی ندار، بگو یک مستند از ریشه یابی پانترکان بگذارند، تا بیش از پیش درونمایه آن ستورگاه نمایانده شود. نشیمنگاه آدمی هم دو تا غپه دارد ولی کسی بهش غپه زن و مرد نمی گوید.
... [مشاهده متن کامل]
آن زمان که به زبان زیبای پهلوی سخن میگفتید، آنجا آرارات نام داشت.
# سندروم استکهولم
آرا رات به احتمال قوی به معنای محل جمع شدن برای شور و مشورت و رای دادن بوده است . rat با تلفظ رات به زبان فارسی قدیم یعنی قبیل از پیدایش نوح به معنای مجلس بوده است و آرا جمع رای . به بیانی دیگر هزاران
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
سال قبل از اینکه یونانیان کلمه دموکراسی را در میدان سیاست و سیاستمداری و مردم داری بیافرینند، مردم سرزمین ایران به شور و مشورت در امور مردمداری میل و گرایش داشته و واژه آرا رات را آفریده اند. یعنی محل یا مجلس رای دادن. تلفظ اصلی و ریشه ای نام نوح به شکل Noah یا نوآه بوده است به معنای آه یا دَم نو در مقایسه با آه یا دَم قدیمی و کهنه آدم. معنای نهفته در پشت الوان هفتگانه رنگین کمان به عنوان نشانه عهد یا پیمان احتمالی خداوند با نوآه پس از آرامش یافتن طوفان چهل شبانه روزی عبارت بوده است از اهمیت عدد ۷ و راز ژرف نهفته در پشت این عدد یعنی پیام هفت سین. یعنی سامان ها یا نظم های کلی و هفتگانه کیهانی و زندگانی ها و عشق های هفتگانه انسانی از دیدگاه خردمندان گم نام ایرانی در دوران غار نشینی و امرار معاش از طریق شکار.
صدا و سیما یه مستند از آن منطقه تهیه کرده بود و در تلویزیون پخش شد، که در آن محلی ها میگفتند چون کوه آرارات دارای دو تا قله بزرگ و کوچک شبیه" زن و مرد" هست به ترکی میگیم " اَر آروات داغی" یعنی کوه زن وشوهر، که بعدها تبدیل به" ار آرات" شده.
کوه اریاییهای جوانمرد - ایرا راد - ایرهای راد - آرارات مردم و گروهکهای کُردی را در خود جای داده و دارای دو کوپسَر ( قلهٔ ) آتشفشانی به درازای: آرارات بزرگ ( ۵۱۵۶ متر ) و آرارات کوچک ( ۳۹۵۲ متر ) میباشد. این کوه در گذشته ازان ایران بود و در زمان رضاشاه به دستور انگلیس بنادرست به ترکیه داده شد. ارمنی ها یکی از تیره های اریایی هستند که در داستان بیژن و منیژه ( شاهنامه ) از انها بنام آرمانیان یاد شده است.
... [مشاهده متن کامل]
گویش گونه ها:
ارمنیان:
بلندترین کوپسَر این کوه را آرات و دشتِ ابراه رود ارس را، «آیرارات» مینامیدند ( پیوتروفسکی، فرمانروایی وان ، 33 ) .
عربها:
«الحارث» دستکاری شده و عربیکه آرارات است. آرارات بدست عربهایی که پایشان به ارمنستان رسیده «ال + ارات» شنیده شده و در گذر رمان به «الحارت» و سپس به «الحارث» دگرگون شده است. سپس کوه کوچکتر کناری آن را به گونه کوچک شده «حویرث» خواندهاند ( قزوینی، 4/924 ) .
بزبان ترکی:
آرارات بزرگ «بویوک آغری» و آرارات کوچک «کیچیک آغری» است. ( پیوتروفسکی، اورارتو، 115؛ لسترنج، 196 ) .
برخی از پژوهندگان نام فرمانروایی ایرانی بانام «اورارتو» را که در نوشتههای عبری باستان از سرزمین آنها به گونه «آرارات» یاد شده است، با همین نام پیوسته دانستهاند ( همانجا ) . اورارتوییان در 3 تا 4 هزار سال پیش در بخشهایی از ارمنستان کنونی , ایران , ترکیه , آذربایجان و کوپکوست ( قفقاز ) فرمانروایی داشتند و گستره ی ایشان در تسوک ( حوضه ) رود کر و ارس، تا 2 بخش از فرات و همچنین سرزمینهای میان دریاچۀ گوگچه ( سِوان ) و ارومیه را در بر میگرفت ( مشکور، 80 ) . در سنگ نوشته های آشوری از فرمانروایی «اورارتو» به گونه های اوروآتری و اوراتری یاد شده است که پایتخت آن زمانی نزدیک دریاچۀ «وان» بود ( پیوتروفسکی، اورارتو، 23 ) . . نامهای الحارث و الحویرث، که گیتیشناسان اسلامی بر این کوهها نهادهاند، شاید از از بن واژه حَرث به معنی کشت و کار بوده است.
در قرآن و نوشته های اسلامی از کوهی به نام «جودی» یاد میشود که بنابر داستاهایی، همان کوه آرارات است که کشتی نوح ( ع ) بر آن نشست. ( هود/11/44 ) .
پیشینه و دیرینگی: با اینکه شکوه و ویژگیهای گیتایی ( طبیعی ) آرارات از دیدگاه بلندا، زمین شناختی و رخسارهای آن، دربرابر کوهها و کوپسَرهای بزرگ جهان و خورای میانه، اشتهار ویژگه ایی به آن بخشیده است، ولی آرارات بیشتر برای بیشتر برای پیشینه های کُهَنیک و داستانهای کیشی و دینی نامدار گشته است.
قرآن مجید ( هود/11/44 ) در درباره ی طوفان نوح ( ع ) از کوه جودی نام میبرد:
وَ قُضِیَألأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَیالْجُودِیَ
هود/11/44
( حکم انجام یافت و کشتی بر جودی قرار گرفت ) .
بنابر آیات این سوره، به نوح ( ع ) وحی شد که جز همین عدهای که ایمان آوردهاند دیگر کسی از قومت ایمان نخواهد آورد و تو بر کفر و عصیان این مردم محزون مباش و به ساختن کشتی مشغول شو. نوح به ساختن کشتی پرداخت . . . گرویدگان به نوح در عالم شمار اندکی بودند. وی دستور داد که مؤمنان به کشتی درایند و سرانجام کشتی بر کوه جودی قرار گرفت ( هود/11/30 - 44 ) .
بنابر روایات، شمار کسانی که با ئوح ( ع ) از این طوفان رهایی یافتند، 80 تن بود. پس از نشستن کشتی بر کوه جودی، در آنجا دهی را بنا نهادند که به نام«ثمانین» یا «هشتادان» معروف بوده است. در ترجمۀ تفسیر طبری که متعلق به نیمۀ سدۀ 4ق/10م است، از وجود آن روستا در عصر سامانیان یاد کرده، چنین آورده است:
«پس، آن خلق از کشتی بیرون آمدند و زان کوه فرو امدند، و بر آن کوه جودی، دهی بنا کردند. هشتاد تن بودند، هشتاد خانه بنا کردند، و آن ده هشتاد خانه نام کردند، و آن دهی بزرگ گشت همچون شهری، و هنوز آن ده به جای است و آن دِه نوح خوانند» ( 3/735 ) .
این دشت در روزگار باستان از مراکز اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به شمار میرفت ( خداوردیان، 1/3 ) . در ناحیۀ داش بورون واقع در دامنۀ کوههای آرارات بخشی از آثار تاریخی از جمله بقایای دژهای اورارتویی طی حفاریهایی از سوی ایوانوفسکی کشف شد که نشانهای از قدمت تاریخی آرارات است ( پیوتروفسکی، دولت وان، 13 ) . پس از کشته شدن سناخریب پادشاه آشور در 681ق م به دست یکی از پسرانش، دیگر فرزندان او به سرزمین آرارات گریختند ( همانجا ) . پس از انقراض دولت هخامنشی، یرواند آخرین حکمران هخامنشی ارمنستان و یکی از شرکـکنندگان پیکار گوگْمِل، بر مسند فرمانروایی ارمنستان قرار گرفت ( خداوردیان، 1/52 ) . دودمان یرواند که به یرواندیان شهرت داشتند دشت آرارات را مرکز حکومت خود قرار دادند و شهر آرمایر را به عنوان پایتخت برگزیدند، ولی چندی بعد شهر دیگری با نام یروانداشاد به صورت پایتخت ارمنستان درآمد. در روزگار پادشاهان این دودمان شهرهای دیگری نیز با نامهای یرواندوان و یروانداگرد پدید آمد ( همو، 1/53 ) . کنار رود ارس نزدیک آرارات در روزگار اشکانیان شهر دوین بنا گردید. این شهر، که زمانی تختگاه امرای عرب بر ارمنستان نیز بود، در مآخذ اسلامی به صورت «دبیل» آمده است ( بارتولد، VII/212 ) . پس از نفوذ ایین مسیح در ارمنستان، منطقۀ آرارات یا آیرارات یکی از اسقفنشینهای مسیحی بود. بنا به نوشتۀ بِقیشه ، تاریخنگار ارمنی عهد ساسانی که در سدۀ 5م میزیسته و ماجرای شورش ارمنیان علیه یزدگرد دوم را به شرح آورده است، در آن روزگار اسقفِ آیرارات، یوسپ نام داشت. یقیشه به هنگام ذکر نامهای اساقفۀ ارمنی نام اسقفِ آیرارات را مقدم بر دیگران ذکر کرده است ( ص 42 ) . در 23ق/644م عمربن خطاب، حبیببن مسلمۀ فهری را مأمور فتح ارمنستان کرد و او بخشی از ارمنستان را گشود ( یعقوبی، 2/46، 61 ) در کتاب تاریخ ارمنستان، که سالهای میلادی در چند مورد با تواریخ اسلامی سازگار نیست زمان حملۀ سپاهیان خلیفه، سال 640م ذکر شده است. در حملۀ اعراب، نواحی شرقی دشت آرارات دستخوش ویرانی شد ( خداوردیان، 1/167 ) . 10 سال بعد بار دیگر اعراب به دشت آرارات حمله بردند و این مرکز . . .
... [مشاهده متن کامل]
گویش گونه ها:
ارمنیان:
بلندترین کوپسَر این کوه را آرات و دشتِ ابراه رود ارس را، «آیرارات» مینامیدند ( پیوتروفسکی، فرمانروایی وان ، 33 ) .
عربها:
«الحارث» دستکاری شده و عربیکه آرارات است. آرارات بدست عربهایی که پایشان به ارمنستان رسیده «ال + ارات» شنیده شده و در گذر رمان به «الحارت» و سپس به «الحارث» دگرگون شده است. سپس کوه کوچکتر کناری آن را به گونه کوچک شده «حویرث» خواندهاند ( قزوینی، 4/924 ) .
بزبان ترکی:
آرارات بزرگ «بویوک آغری» و آرارات کوچک «کیچیک آغری» است. ( پیوتروفسکی، اورارتو، 115؛ لسترنج، 196 ) .
برخی از پژوهندگان نام فرمانروایی ایرانی بانام «اورارتو» را که در نوشتههای عبری باستان از سرزمین آنها به گونه «آرارات» یاد شده است، با همین نام پیوسته دانستهاند ( همانجا ) . اورارتوییان در 3 تا 4 هزار سال پیش در بخشهایی از ارمنستان کنونی , ایران , ترکیه , آذربایجان و کوپکوست ( قفقاز ) فرمانروایی داشتند و گستره ی ایشان در تسوک ( حوضه ) رود کر و ارس، تا 2 بخش از فرات و همچنین سرزمینهای میان دریاچۀ گوگچه ( سِوان ) و ارومیه را در بر میگرفت ( مشکور، 80 ) . در سنگ نوشته های آشوری از فرمانروایی «اورارتو» به گونه های اوروآتری و اوراتری یاد شده است که پایتخت آن زمانی نزدیک دریاچۀ «وان» بود ( پیوتروفسکی، اورارتو، 23 ) . . نامهای الحارث و الحویرث، که گیتیشناسان اسلامی بر این کوهها نهادهاند، شاید از از بن واژه حَرث به معنی کشت و کار بوده است.
در قرآن و نوشته های اسلامی از کوهی به نام «جودی» یاد میشود که بنابر داستاهایی، همان کوه آرارات است که کشتی نوح ( ع ) بر آن نشست. ( هود/11/44 ) .
پیشینه و دیرینگی: با اینکه شکوه و ویژگیهای گیتایی ( طبیعی ) آرارات از دیدگاه بلندا، زمین شناختی و رخسارهای آن، دربرابر کوهها و کوپسَرهای بزرگ جهان و خورای میانه، اشتهار ویژگه ایی به آن بخشیده است، ولی آرارات بیشتر برای بیشتر برای پیشینه های کُهَنیک و داستانهای کیشی و دینی نامدار گشته است.
قرآن مجید ( هود/11/44 ) در درباره ی طوفان نوح ( ع ) از کوه جودی نام میبرد:
وَ قُضِیَألأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَیالْجُودِیَ
هود/11/44
( حکم انجام یافت و کشتی بر جودی قرار گرفت ) .
بنابر آیات این سوره، به نوح ( ع ) وحی شد که جز همین عدهای که ایمان آوردهاند دیگر کسی از قومت ایمان نخواهد آورد و تو بر کفر و عصیان این مردم محزون مباش و به ساختن کشتی مشغول شو. نوح به ساختن کشتی پرداخت . . . گرویدگان به نوح در عالم شمار اندکی بودند. وی دستور داد که مؤمنان به کشتی درایند و سرانجام کشتی بر کوه جودی قرار گرفت ( هود/11/30 - 44 ) .
بنابر روایات، شمار کسانی که با ئوح ( ع ) از این طوفان رهایی یافتند، 80 تن بود. پس از نشستن کشتی بر کوه جودی، در آنجا دهی را بنا نهادند که به نام«ثمانین» یا «هشتادان» معروف بوده است. در ترجمۀ تفسیر طبری که متعلق به نیمۀ سدۀ 4ق/10م است، از وجود آن روستا در عصر سامانیان یاد کرده، چنین آورده است:
«پس، آن خلق از کشتی بیرون آمدند و زان کوه فرو امدند، و بر آن کوه جودی، دهی بنا کردند. هشتاد تن بودند، هشتاد خانه بنا کردند، و آن ده هشتاد خانه نام کردند، و آن دهی بزرگ گشت همچون شهری، و هنوز آن ده به جای است و آن دِه نوح خوانند» ( 3/735 ) .
این دشت در روزگار باستان از مراکز اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به شمار میرفت ( خداوردیان، 1/3 ) . در ناحیۀ داش بورون واقع در دامنۀ کوههای آرارات بخشی از آثار تاریخی از جمله بقایای دژهای اورارتویی طی حفاریهایی از سوی ایوانوفسکی کشف شد که نشانهای از قدمت تاریخی آرارات است ( پیوتروفسکی، دولت وان، 13 ) . پس از کشته شدن سناخریب پادشاه آشور در 681ق م به دست یکی از پسرانش، دیگر فرزندان او به سرزمین آرارات گریختند ( همانجا ) . پس از انقراض دولت هخامنشی، یرواند آخرین حکمران هخامنشی ارمنستان و یکی از شرکـکنندگان پیکار گوگْمِل، بر مسند فرمانروایی ارمنستان قرار گرفت ( خداوردیان، 1/52 ) . دودمان یرواند که به یرواندیان شهرت داشتند دشت آرارات را مرکز حکومت خود قرار دادند و شهر آرمایر را به عنوان پایتخت برگزیدند، ولی چندی بعد شهر دیگری با نام یروانداشاد به صورت پایتخت ارمنستان درآمد. در روزگار پادشاهان این دودمان شهرهای دیگری نیز با نامهای یرواندوان و یروانداگرد پدید آمد ( همو، 1/53 ) . کنار رود ارس نزدیک آرارات در روزگار اشکانیان شهر دوین بنا گردید. این شهر، که زمانی تختگاه امرای عرب بر ارمنستان نیز بود، در مآخذ اسلامی به صورت «دبیل» آمده است ( بارتولد، VII/212 ) . پس از نفوذ ایین مسیح در ارمنستان، منطقۀ آرارات یا آیرارات یکی از اسقفنشینهای مسیحی بود. بنا به نوشتۀ بِقیشه ، تاریخنگار ارمنی عهد ساسانی که در سدۀ 5م میزیسته و ماجرای شورش ارمنیان علیه یزدگرد دوم را به شرح آورده است، در آن روزگار اسقفِ آیرارات، یوسپ نام داشت. یقیشه به هنگام ذکر نامهای اساقفۀ ارمنی نام اسقفِ آیرارات را مقدم بر دیگران ذکر کرده است ( ص 42 ) . در 23ق/644م عمربن خطاب، حبیببن مسلمۀ فهری را مأمور فتح ارمنستان کرد و او بخشی از ارمنستان را گشود ( یعقوبی، 2/46، 61 ) در کتاب تاریخ ارمنستان، که سالهای میلادی در چند مورد با تواریخ اسلامی سازگار نیست زمان حملۀ سپاهیان خلیفه، سال 640م ذکر شده است. در حملۀ اعراب، نواحی شرقی دشت آرارات دستخوش ویرانی شد ( خداوردیان، 1/167 ) . 10 سال بعد بار دیگر اعراب به دشت آرارات حمله بردند و این مرکز . . .
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)