باده فرسا. [ دَ / دِ ف َ ] ( ن مف مرکب ) باده فرسای. کنایه از دائم الخمر یعنی آنکه از افراط خوردن شراب مضمحل و فرسوده شده باشد. شیخ ابوالفیض فیاضی راست :
خوش وقت حریف باده فرسای
بر تارک آسمان زده پای.
( از آنندراج ) .
خوش وقت حریف باده فرسای
بر تارک آسمان زده پای.
( از آنندراج ) .
بی غیرت بی شرف . لامذهب و ناپرهیزگار. ( آنندراج ) . بی عفت و بی عصمت . بی مذهب . دشنامی است سخت قبیح و از معنی لغوی آن یعنی قانون اراده نمی شود، بلکه مراد از بی آبرو در عرض باشد. بی غیرت . بی عفاف . ( یادداشت مؤلف ) . رجوع شود.
... [مشاهده متن کامل]
- بی شرف و ننگ ؛ بی آبرو و بی عِرْض .
|| غیرمتمدن . دهاتی و روستایی . بی تربیت . ( ناظم الاطباء ) .
... [مشاهده متن کامل]
- بی شرف و ننگ ؛ بی آبرو و بی عِرْض .
|| غیرمتمدن . دهاتی و روستایی . بی تربیت . ( ناظم الاطباء ) .