اخش

آخش /āxeš/صوت: صدایی به نشانهٔ احساس آسودگی. ( آخش از دستش راحت شدم. آخش چه چسبید ) آخِی.
( صدری افشار، غلامحسین و همکاران، فرهنگ فارسی معاصر )

اخشیج و اخشیگ ضد است و نه گوهر - اخشیجان اضداد هستنددیواخشیج دیوستیز

درخشان ، بالا، ارج

آخْش ( اوستایی ) زیر نظر داشتن، مراقبت کردن