اجازه داشتن

اِجازه داشتَن: توانستن، آزادی / اختیار داشتن

اجازه داشتن ؛ اجازه یافتن. دستوری داشتن و دستوری یافتن :
گر داشتی اجازت غیبت ز پادشاه
ور یافتی اجازت رحلت ز شهریار.
عبدالواسعجبلی.

حق داشتن