اتکال

اتکال. [ اِت ْ ت ِ ] ( ع مص ) کار به کسی گذاشتن. واگذاشتن. || اعتماد کردن بر کسی. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) . تعویل. || تسلیم شدن.
- اتکال بخدا ؛ توکل کردن به او تعالی.
منبع. لغت نامه دهخدا

در حدیث به معنای سربار بودن نیز آمده است.

وابسته شدن به دیگری