اتر

ایرانیان باستان به آتش نار می گفته اند و در همین ارتباط نام نریمان در اصل و ریشه به شکال ناری مان تلفظ می شده و از دیدگاه و به زبان والدین به معنای زیر بوده است : آتشین ما ؛ گرما بخش ما در فصل سرما و نور و روشنایی بخش ما در تاریکی شب ها ؛ انرژی بخش کوره های نان پزی و پخت و پز ما .
کلمه آذر بعدا بوجود آمده و از معنا و مفهوم اولیه فاصله گرفته است. آگِر به زبان کردی امروز احتمالا به شکل آگُر بوده باشد به معنای گُر آغازین. آتش بعد از دمیدن یا پُف کردن به آن به روش مناسبی گُر می گیرد یعنی شعله ور و داغ تر می شود. لذا نار و آذر هم معنا می باشند و نه آتر و آذر.
یک معنای دیگر : تَر به معنای نم و رطوبت از جنس آب و آتَر به معنای تری یا آب اول یا آغازین و آترین به معنای اولین یا آغازی ترین آب یعنی اولین آب آفریده شده و یا اولین موجود آفریده شده در آب. از دیدگاه تئوری تکاملی داروین در علم زیست شناسی به معنای تک یاخته ها یا تک سلولی های اولیه و دور تر از آنها بسوی گذشته ، یکی از دو تار ژنتیکی که از استعداد خود تکثیری یا تولید و پس از آن از استعداد زوجیت یا جفت شدن یا پیویند خوردن با خود بطور معکوس ( سر به ته و ته به سر ) برخوردار بوده است و دو تائی آنها باهم همان استعداد تکثیر و تولید مثل را راه تقسیم سلولی حفظ نموده اند .

پیش نهاد در هوزهء شیمی ( خیم گَردانی ، کیمیا ) و فَرارَوان شناسی:
آتیر ، آتار ( آتاریک )

پیش نهاد در هوزهء شیمی ( خیم گَردانی ، کیمیا ) و فَرارَوان شناسی:
آتیر ، آتار ( آتاریک )