ابهت

/~obohhat/

    awesomeness
    grandeur
    impressiveness
    majesty
    mystique
    solemnity
    vibrations
    imposing presence
    dignity

فارسی به انگلیسی

ابهت بخشیدن
dignify

مترادف ها

grandeur (اسم)
بزرگی، عظمت، شکوه، شان، ابهت، فرهی

پیشنهاد کاربران

دوستان گفتند ابهت از اب بها آمده و در فرتوری هم نشان دادند اب/اف/ فر و . . . . . . از یکدیگرند بلی درست گفتند اما ریشه شناسی درست که چطور از یکدیگرند اینطور است
اپ / up - - - > به آب و گاها آو گردید
...
[مشاهده متن کامل]

اپ / up - - - > به آف گردید
آپریدن - - - > افریدن - - - > فریدن - - > فر
آپریدن - - - > پریدن - - > پَر - - - > فَر
آپریدن - - - > آبریدن - - > اَبر - - - > اَبرو
آپریدن - - - > آبریدن - - > اَبَر ( ابرانسان / ابرسازه و . . . )
پَریدن - - - > پُریدن - - - > پُر - - - - > pro
درباره با ابهت گویا آپ بُهت بوده یعنی بسیار با شگفتی نه آب بها ( بسیار ارزنده ) بلکه با عجب و شگفتی بسیار مدنگر بوده است = اُبُهَت = آپبُهت که امروزه برای سادگی در خواندن ابهت خوانده شده / نیاز به گفتن است بُهت همان شگفتی و تعجب و کُپ ماندن است

جاه و مقام را گویند . اگر کسی ابهت نداشته باشد کسی برای عقاید و فرامین و اعتبار او آن چنان ارزش نمیشوند .
{اُبُهَت} برگرفته از {آب بَها} در پارسی است.
این را در نِبیگِ {واژه نامی ریشه شناسیک/اِتیمولوژیکال پارسی، انگلیسی و دیگر زبان های هندو اروپایی} در رویه 2 میبنید.
بِدرود!
ابهت
اُبُهَت از بُهْت آور. به تعجب واداشتن می آید ، و مترادف عرفی و انروزی آن : شکوه، هیمنه، کاریزما، پرستیژ، جلالت. و. . . . می باشد.
ابهت معرب واژه فارسی �آب بها � می باشد .
ابهت هم خانواده ی کلمه ی بهاء است.
باید دانست که بها به معنای قیمت و ارزش، کلمه ی کاملآ فارسی است که عربی آن قیمت و ثمن می شود.
اما بها ( ی ) عربی ( بهاء ) ، معانیِ متعدد دارد از جمله زیبایی، خرمی، روشنایی، درخشندگی، عظمت، اُبُهَّت، فر و شکوه.
...
[مشاهده متن کامل]

یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ ( فرازی از دعای جوشن کبیر )
ای صاحب تفاخر و ابهت. ( برگرفته از ترجمه ها )
یا
ای صاحب فخر و زیبایی ( برگرفته از ترجمه ها )
یا
ای صاحب افتخار و خرمی ( برگرفته از ترجمه ها )
که همه ی آنها صحیح می باشد اما با توجه به اهمیت آشنا بودن کلمه در یادسپاری زیباتر و آسانتر، به نظر می رسد ترجمه ی ابتدایی بهتر است.
ای صاحب افتخار و ابهت.

هوالعلیم
اُبُهَّت : عظمت ، وقار ، هیمنه ، شکوه. . .

بپرس