گاییدن

چند هزار واژه پارسی و ایرانی در زبان های ترکی به کار می رود، و در زبان پارسی نیز واژگان ترکی دیده میشود. خواستم ببینم دقیقا چند واژه ترکی در پارسی وجود دارد، که در این زمینه کتابی از شخصی به نام � شاهمرسی � به دستم رسید. نویسنده دبیر تاریخ است و علوم سیاسی خوانده و هیچ سواد زبانشناسی ندارد !
🔥 توجه : فقط بخش � #الف � کتاب را بررسی کردیم
🔹 نزدیک به ۲۷۰۰ واژه را بعنوان کلمات ترکی در فارسی، فهرست کرده که بیش از نیمی از آنها اصلا در پارسی به کار نرفته و نمی روند :
آغاج، آباقا، اوبا، اتالیق، الکلماک، اوجاقلق، اوجغار، اولجای، ایلان و . . .
🔹 بخش زیادی از واژگانی که مدعی شده ترکی هستند و در پارسی به کار می روند، از واژگان #کهن و #اصیل ایرانی هستند که در پارسی بودن آنها هیچ #شکی نیست، ولی نویسنده با وقاحت تمام از معده مبارک برای آنها ریشه ترکی تراشیده :
آتش، آخور، آذین، آرزو، آزردن، آشامیدن، آشیانه، آشتی، آشکار، آشنا، آشوب، آغاز، آغوش، آلبالو، آواره، ارتش، استاد، اندیشه و . . . 😄
🆔 @iranzamin777
🆔 Admin @f777kim
. استاد شهریار: آذربایجان کانونِ زبانِ پهلوی و نژادِ آریا بود آوا
پارسی انجمن:�استاد شهریار نه تنها یکی از چامه سرایانِ نامدارِ زبانِ پارسی در روزگار ما است که میهن دوستی آگاه نیز بود. این ایران دوستی او در چامه هایش، همچون سروده ی تختِ جمشید یا در ستایشِ فردوسی، بازتابی گسترده دارد.
شهریار که خود از آذرآبادگان بود و بدان بوم مهری بسیار داشت، آذربایجان دوستی اش برپایه ی ایران پرستی اش بود. از همین رو بود که گفت:
ترکی ما بس عزیز است و زبانِ مادری
لیک اگر �ایران� نگوید، لال باد از وی زبان
مرد آن باشد که حق گوید، چو باطل رخنه کرد
هم بایستد بر سرِ پیمانِ حق تا پایِ جان
شهریار بدینجا نیز پیش از خواندنِ غزلِ �پر می زند مرغِ دلم با یادِ آذربایجان� می گوید: �کانونِ�زبانِ پهلوی�آذربایجان بوده، مرکزِ ایران آذربایجان بوده، کانونِ�نژادِ آریا، دروازه ی شرق، دروازه ی غرب، همه، آذربایجان بوده است. �
�این سخنانِ استاد شهریار را در زیر بشنوید:
این گفته ها نشان دهنده ی آگاهیِ تاریخیِ شهریار است. او به نیکی از این راستیِ تاریخی آگاه بود که زبانِ آذربایجان پیش از ترک تازیِ ترکان گویشی از زبانِ پارسی با نامِ پهلویِ آذری بوده و بر همین پایه است که به روشنی گوید که �آذربایجان کانونِ زبانِ پهلوی بوده است�.
او همین سخنان را در سروده ای دیگر، در پاسخ به بیگانه گرایانی که آذربایجانیان را به دروغ ترک می دانند و می خوانند، �نیز بازگفته است:
تو همایون مهدِ زردشتی و فرزندانِ تو
پورِ ایران اند و پاک آیین�نژادِ آریان
اختلافِ لهجه ملیت نزاید بهرِ کس
ملتی با یک زبان، کمتر به یاد آرد زمان
گر بدین منطق تو را گفتند ایرانی نه ای
صبح را خوانند شام و آسمان را ریسمان
مادرِ ایران ندارد چون تو فرزندی دلیر
روزِ سختی چشمِ امید از تو دارد همچنان
بی کس است ایران، به حرفِ ناکسان از ره مرو
جان به قربانِ تو ای جانانه آذربایجان
یا در سروده ی دیگرش در ستایشِ فردوسی:
فلک یک چند ایران را اسیرِ�ترک و تازی�کرد
در ایران خوانِ یغما دید�تازی، �ترک تازی�کرد
�وطن خواهی� در ایران خانمان بر دوش شد چندی
به جز در سینه ها آتشکده خاموش شد چندی
چو از شهنامه ، فردوسی چو رعدی در خروش آمد
به تن ایرانیان را خونِ ملیت به جوش آمد
زبانِ پارسی�گویا شد و�تازی�خموش آمد
زِ کنج ِ خلوتِ دل، �اهرمن �رفت و�سروش �آمد
صدای استاد شهریار دوستان می تواند گوش کنند لینک پایین قرار می دهم
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
در جواب به کسانی که فقط خودش رو گول می زنند و حرف های بدون سند و مدرک می زدند با این حرف خودتان خار و بی ارزش می کنید بس کنید هر کسی به من و خانواده من توهین حرمزاده بی ناموس بی رگ و ریشه سیم کش و جاکش و خودش و جد آبادش هست اگر توهین کند
درجواب شما ها
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
▪️انسان کور را می توان درمان کرد اما نادان متعصب را هرگز. . . !
تعصب کور کورانه انسان بینا را کودن می کند. تعصب یک امر اشتباه است، حال فرقی نمی کند که این تعصب نسبت به دین، مذهب، نژاد، قوم، رنگ و حتی فردی باشد. تعصب، تعصب نام دارد. انسان متعصب برای مخفی کردن ضعف اجتماعی خود همواره در حال فرافکنی، تهمت، افترا، دروغ پردازی و جعل سازی نسبت به منتقدان خویش است.
غافل از اینکه برجسته ترین راه شناخت یک انسان بزرگ، اعتراف شجاعانه او به اشتباهات گذشته ی خویش است. از تعصب بپرهیزیم؛ تعصب، بیجا و بجا ندارد. تعصب، تعصب است. هر کس به وسعت تفکرش آزاد است. . . !
✍کریستوفر هیچنز