کوثر

کوثر را در قرآن، «خیر فراوان» معنی کرده اند. در تفسیرِ کوثر، بیست و شش معنیِ مختلف آمده است. در تفاسیر، احادیثی گزارش شده است که در آن ها، کوثر رودی در بهشت، پوشیده از طلا و جاری بر مروارید، سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل، با قُبّه هایی از دُرّ و یاقوت در دو طرفش، پوشیده از زَبَرجَد و ظرف هایش از نقره به شمارهٔ ستارگانِ آسمان است و نوشیدن از آن هیچ گاه تشنگی نخواهد آورد؛ و نیز حوض کوثر — که متعلق به محمد، پیامبر اسلام است — سیراب کنندهٔ مؤمنان به هنگامِ ورود به بهشت، معرفی شده است. تفاسیری مانند نبوّتِ پیامبر و قرآن، کثرتِ اصحاب و پیروان محمد، فراوانیِ نسل و ذُرّیه وی و شفاعت نیز درباره اش گفته شده است. در دیدگاه شیعه، فاطمه زهرا به عنوان تأویل کوثر معرفی شده و به کثرتِ نسل پیامبر از طریق فاطمه زهرا اشاره شده است.
طبق تفاسیر و با توجه به احادیث، منظور از صَلاة در این سوره، نماز صبح به جماعت یا نمازِ عید قربان است و مراد از نَحر، قربانی کردن در مِنا، به سوی قبله ایستادن در وقتِ نماز و نیز بلند کردنِ دست ها در هنگامِ تکبیر تا مقابل گلوگاه و صورت است. دربارهٔ شانِئْ و اَبتَر در تفاسیر، به داستانِ کنایه ها به پیامبر دربارهٔ بی نسل ماندنش پرداخته، و دشمنِ کینه توزِ پیامبر از خیر بُریده معرفی می شود. ابتر، یعنی کسی که همهٔ خیرها از او منقطع شده، یا کسی که بلاعقب است. به گفتهٔ مفسرانِ شیعه، کلمهٔ «ابتر» در آخرِ آیهٔ سوم، به معنیِ بی دنباله است و با توجه به محتوای آیه، چنین به نظر می رسد که منظور از کوثر، تنها فراوانیِ نسلِ پیامبر اسلام است و یا اینکه هم خیر کثیر منظور است و هم کثرت نسل. بعضی از کلمات این سوره مانند «کوثر»، «نحر» و «ابتر» تنها یک بار در قرآن آمده اند. در فضیلتِ سورهٔ کوثر آمده تلاوت کننده اش پاداشی به اندازهٔ شمارِ قربانی ها در عید قربان و قربانی های اهل کتاب و مشرکان دارد و از نهرهای بهشتی سیراب خواهد شد و نزد پیامبر اسلام جایگاه دارد.

اگه دوستی به اسم کوثر دارین مراقب رفتارتون باشیدچون جزئیات رفتاراتون براشون مهمه و اگه حس کنن اضافه هستن برای همیشه ازتون سرد میشن و کم کم رابطه رو قطع میکنن.

علت نامگذاری این است که از چشمه به این علت که مانند چشم آب ازش جاری میشه بهش گفتند چشمه ( مانند چشم ) و در ترکی کوزه ( کوز کیمی )