نمد

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی هوشیار
منبع عکس. فرهنگ فارسی یا فرهنگ عمید

نمدمالی در استان های کرمانشاه، مازندران، خراسان، سمنان، چهارمحال و بختیاری و … رواج دارد. برای تولید نمد ابتدا نقش موردنظر را با پشم های رنگی روی یکپارچهٔ کرباس طراحی می کنند. سپس پشم حلاجی شده را روی تمام سطح پارچه قرار می دهند و پارچهٔ کرباس را می پیچند. با ریختن آب جوش بر آن و فشردن مداوم کار، نمد تولید می شود. نمدمالی کاری طاقت فرسا محسوب می شود.
انواع محصولات نمدی شامل نمد زیرانداز، کلاه نمدی، پالتوی نمدی ( کپنک ) است.
فریدون جنیدی در کتاب داستان ایران دربارهٔ نمد می نویسد: «نمد» در اوستا به گونه های «نیمَت» و «نِمَتَ» آمده است، از ریشهٔ «نَم = خم شدن»، و هنوز نیز نمد مالان ایران برای مالیدن نمد، به روی پشم، خم می شوند و چندان آن را با نم آب، به یاری ساق دست ها می مالند، تا یکپارچه شود و به گونهٔ زیرانداز در آید.
هنر نمدمالی بیشتر در روستاها و آبادی های اطراف دریای خزر که مرطوب و بارانی است مرسوم است. مناطقی که بیشتر به دامداری مشغول اند، نمدمالی و بافندگی قالی در آن جا بیشتر مرسوم است و از پشم گوسفند و شتر و کُرک بز تهیه می شود.
از اسناد و مدارک یافت شده در چین دربارهٔ زره، پادری و سپر نمدی آمده است. در گورهای عصر برنز آلمان نمدهایی یافت شده است. نویسندگان کلاسیک دربارهٔ نمد بسیار گفته و آن را به ایران نسبت داده اند، در گورهای سکاها اشیاء نمدی زیادی چون پرده، قالی و عرقچین اسب یافت شده است.
نادرشاه افشار می گوید:
وای بر روزی که ایرانیان فرش هایشان از نمد نباشد و ظرف هایشان از مس نباشد.
ابتدا پشم را شسته، برای کار، فضایی باز یا سرپوشیده انتخاب می شود. زمین این قسمت باید کاملاً سفت و هموار باشد و دور از وزش باد باشد. کف زمین با گونی یا یک تکه پارچهٔ ضخیم پوشانده می شود، سپس به ترتیب زیر، نمدسازی شروع می شود: