مو

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

موی بهم ریخته و نامرتب:قِژ، گژگژو
موی فرفری:کُرچ
موی اندام و تنه بدن:تیسک
موی شرمگاه:چُخت
تار مو:تال
تار موی ضعیف و اولیه:مو هه رومه
ابرو:برو، برم
مژه:مرژنگ ( در لهجه های مختلف متفاوت است مثلا در لکی کرمانشاه مژاگ نیز گفته میشود )

تو فورا میای وسط ابجدش اینه دوتا حرف داره وزنش اینه ووو. . . . . از خودت یه چیزی بگو اینارو معین گفته حتا اینایی که از محل خودشون میگن بهتر از کار توئه

قُسط:فشار؛اجبار؛زور - forced
حالا ببینید چه داستانها ساختند یا ساده ترینش ذیل از زیر فارسی معرب شده حالا میگن زیر شتر زیر نخل زیر دامن. . . . در حالیکه ما میدانیم زیر شامل همه چیزه ولی عرب برای اینکه بگه عربیه و تخصصیه براش معانی مختلف میسازه

ریشه شناسی میدان
بخش یک = می یا مید
اگر می را از me بدانیم یعنی من یا خویشتن و اگر انرا از می ( شراب = اب درخت مو که به دلیل رونده بودن ساقه های ان بدان مو میگویند ) - این مو همانیست که به مو انسان یا حیوان به دلیل رونده بودن گفته شده پس به این دال شراب را می ( mey ) گویند چون از تعرق درختی بوده که همچون مو رونده است.
در ثمر می یا مو میتواند به روندگی و رونده بودن اشاره داشته باشد ( همچنین به چیزهایی که باعث مستی در اسنان میشود روان گردان میگویند که باز هم نشان از پویایی و روندگی دارد )
بخش دوم = دان
دان را پیشتر ریشه یابی کردم که دان / دانه / دانستن / گلدان / چمدان همگی نشان از آن دارد که چیزی را درون خود جای میدهد که در گلدان به زبان ساده میشود جای قرا دادن گل اما در دانه یا دانا شاید سوال باشد که آن چیست؟
خب دانه یعنی چیز کوچکی که درون خود چیزی را قرار داده چرا که به دلیل اینکه کاشته میشود از درونش چیزی رشد میکند و دانا یعنی کسی که چیزهای بسیاری را درون خود قرار داده است ( یاد گرفته ) درثمر ( نتیجه ) دان که کارواژه اصلی آن دانستن است یه چم درون خود قرار دادن است و چون این درون پذیری نشان از کسب و پذیرش چیزی را دارد چمار و معنای قرار دادن را پیدا کرده که در گلدان / چمدان آنرا میبینیم
در ثمر ( نتیجه ) میدان = می دان = رونده پذیر = رونده قرار ده = جایی که روندگان را درون خود می پذیرد ( استعاره از انسان ها ) = جایگاه مردم که در تکاپو هستن
اما نمیتوانداستعاره از شراب دان باشد = چرا که جایگاه شراب نبوده و اینکه میدان شکار و میدان تیر در گذشته نیز بکار میرفته که به چم روندگانیست ( مردم ) که شکار / تیر اندازی میکنند
پرانتز باز (
هرچند واژه شراب از شرب - > شُر - > شار - > سار - > سُر آمده که همگی به چم و معنی روان بودن و جاری و ساری بودن است اما برای هر کدام نامی را انتخاب کردند و توافق شده شراب شود خود می / مو شود موی انسان و حیوانات ( کما اینکه در زبان مازندرانی توافق شده به آن می بگویند یعنی مو ) و . . . . . پس زبان یه پدیده انسانی و توافقیست و همه آن ها از هم ریشه زدند تا به چیزی اشاره شوند.
) پرانتز بسته
همچنین به چم شلوغی نیز می باشد چون در این روندگی و تکاپو شلوغی حاصل میشده و میتواند استعاره از شلوغی نیز باشد
به او میدان بده = استعاره از به او فرصت دادن ( به او روندگی مقرر کن ) - در همه اینا به روندگی و پویایی میرسیم پس می ( mey ) به چم مو و روندگیست ( درخت مو نیز به اینکه رونده می باشد بدان مو میگفتند ) و این نشان میدهد میدان = رونده پذیر = جایی که روندگان ( مردم ) را در خود میپذیرد.
با سپاس