مُضحِک اسم فاعل عربی از ریشه ی فعل� ضَحَکَ� به معنی �خندید� مضحک: خنده دار
خنده مین. [ خ َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) خنده دار. مضحک. ( یادداشت بخط مؤلف ) : گفت لاغی خنده مین تراز دو بار کرد او آن ترک را کلی شکار. مولوی. خنده مین تر از تو هیچ افسانه نیست بر لب گور خراب خود بایست. مولوی.