فت از مصدر فتیدن و فتادن به معنی خطا.
فِت رفتن : خطا رفتن، خطا خوردن، به هدف نخوردن. از پهلوی هدف گذشتن.
فِت رفتن : خطا رفتن، خطا خوردن، به هدف نخوردن. از پهلوی هدف گذشتن.
بسیار ، زیاد ( فَتِ فراوان )
چاق
در اینجا واژه ���فِت یا فِت کردن . . . . . . یک واژه دو واگ است . . . . چند سال پیش من قانون دو اگ پارسی را نوشتم و به همگان گفتم که واژگان دو واگ همه و همه پارسی هستند . . . عرب برای دستبرد به این واژگان
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
ناچار است یک واگ دیگر افزون کند و بیافزاید. . . . مارا با ان کار نیست. . . . اما فِت در چم درنگ است در چم درنگ کردن است. . . . . همانگونه که در واژه فترد یا فترت میبینیم. . . . . فت ���درنگ به اضافه رد ���در چم نشانه ها . . . . . پس میشود ���نشانه های درنگ . . . نشانه های سستی . . . . . نشانه های کم و کاهیده شدن. . . . . به یاد داشته باشید ( فترد یا فترت واژه ایی پارسی است )