فاخته

آوای کوکوی معمولی نرم و حزن انگیز و شبیه کلمه «کو کو» است. این آوا اغلب در آغاز فصل بهار شنیده می شود. بیش تر مردم می پندارند که پرندهٔ ماده آواز می خواند، ولی وارون این پندار، کوکوی معمولی ماده نمی تواند آواز بخواند و پرندهٔ نر آواز می خواند. کوکوی معمولی نر و ماده مانند هم نیستند. رنگ کوکوی معمولی نر مایل به خاکستری سیاه است، در حالی که پرندهٔ ماده پرهای خاکستری فاتح رنگ با لکه های سفید دارد. کوکوی معمولی از نظر اندازه جزو پرندگان متوسط و جزو حیوانات کوچک طبقه بندی می شوند.
کوکوی معمولی تخم خود را در آشیانهٔ پرندگان دیگر می گذارد تا پرندهٔ صاحب لانه، جوجه را بزرگ کند. کاری که جوجه گذاری انگلی نامیده می شود. غذای این پرنده را حشرات و از جمله کرم ابریشم پشمالو، که برای پرندگان دیگر طعمه دل انگیزی نیست، تشکیل می دهد. او همچنین گاه اقدام به خوردن تخم پرندگان و جوجه هایشان می کند و بیشتر اوقات به صورت تکی پرواز می کند.
برخی کبوتران مانند کبوتر جنگلی و کبوتر کوهپایه نیز در برخی منابع فاخته نامیده شده اند.
در تاریخ پیش از ورود آریایی ها در دوره تمدن هلتمتی ( عیلامیان ) در خوزستان، فاخته در میان این تمدن ارزش بالایی داشته و می توان در تصاویر مربوط به آن دوره، سازه های دست ساز را دید.