دولاب

دول dul مشکی که با آن دوغ می زنند
دولاغ . دولاخ dulakh گرد و غبار به هوا بلند شده ، یا گرد باد به همراه خاک
این واژه ها در بعضی از مناطق ایران از ریشه های دیگر درست شده و معنی دیگر دارند
معنی ریشه .
دو du به معنی حرکت کردن ، رفتن به عقب و جلو ، تاب بازی کردن . چرخیدن ، ریختن ، سرازیر شدن ، نامتعادل بودن ، فوران کردن ، انداختن هست
Du در زبان های ایرانی از ریشه های دیگری هم هست مانند واژه دور یا اندوه دوشیدن ، . . . که با این ریشه یکی نیستند در زبان ترکی هم دولاخ جوراب هست و. . .

آب می کشیدند دولاب می گفتند.

حرفه اکثر مردم این روستا کشاورزی بوده و از محصولات معروف آن می توان خیار دولاب را نام برد

سرآسیاب دولاب ، و حسین آباد دولاب زندگی می کنند در روزگار صفویان و قاجاریان که تهران شکوفایی خود را اغاز نمود کشاورزان خاوری تهران به آب دسترسی نداشتند و از اینرو دولتمردان آنروزگار دستور ساخت کاریز ( قنات ) اکبرآباد ، عزیزیه و سلیمانیه را دادند که با کوشایی فراوان این کاریز ها به بهره برداری رسیدو مایه رونق کشاورزی ، باغداری و پرورش گل در دورآب گردید و نشانه های آنها هنوز در خیابان های نبرد ، شکوفه ، شاه آبادی پدیدار می باشد و باغ های گل با همه سلاخت و ساز های بی رویه هنوز به فراوانی یافت می شود .