دوخت

منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
واژه ی دوخت از ریشه ی واژه ی دوختن فارسی هست

خیاطی کرد ، دو تکه پارچه را به هم دوخت

دختر در زبان پهلوی، دخت تر ، که تر همان در است بوده یعنی باکره که دخت در ، یعنی درش بسته و دوخته همان باکره است

دختر در پارسی از همین ریشه دوختن و دوشیدن هست

انواع دوخت : ( اصطلاح خیاطی ) تکه دوزی یا چهل تکه ( Appliqu� ) ، کوک ( Baste ) ، دوخت نوار اریب ( Binding ) ، دوخت تزیینی ( Embroidery ) ، چین سوزنی ( Gather ) ، پلیسه ( Pleat ) ، زیگزاگ ( Zig Zag )