علاوه بر معنی اصلی آن: دارو، به عرق و شراب دوا گفته می شد. عرق را دوای سفید و شراب را دوای قرمز می گفتند
دوا یک واژه عربی است در زبان فارسی بجایش درمان گفته می شود
به باور من، واژه ی �دوا� که دهخدا آن را از ریشه ی عربی می داند، بسیار کهن تر است و از آسیای جنوب خاوری، ریشه گرفته است. بازرگانان عرب بهنگام خود، سده ها و شاید یکی دو هزاره پس از آن، این واژه را از آن ... [مشاهده متن کامل]
سرزمین های دور وام گرفته و از روی آن واژه ی �ادویه� را ساخته اند. ( بنگرید به نوشته ی کاربری به نام آرتین در این باره، زیر برنام �ادویه� در همین واژه نامه )