دعوا

( ادعا ) آمده است و در فرهنگ های مجمع البحرین، العین، لسان العرب، مفردات، قاموس و فرهنگ ابجدی، واژه ی دعوا به معنی درگیری نیامده است؛ و این که چرا این واژه ی اوستایی با ع نوشته شده است، به خاطر همانندی آن با دعوت، ادعا و دعوی بوده است. که بهتر است با همزه نوشته شود: دئوا.

نویسنده:
#مسعودلشکر نجم آبادی - امیرمسعودمسعودی
#آسانیک گری
#چیلو
#chilloo
#asaniqism
#امیرمسعودمسعودی
# آسانیکا
#asaniq
راهنمای بهره برداری و اسفایده.
ساختار نوشته شدن برابری واژه ها :
اسل= ساختگی= اسل های دیگر

1 - دَئیبیش/دئیویش: کتک زدن، آزردن، کینه جویی کردن
2 - دَئیوی: کینه جویی
3 - تبیش:آزار کردن، کینه جویی کردن، دشمنی کردن .
و. . .
در زبانِ سانسکریت نیز واژه یِ dvesa به چمهایِ زیر بوده است:
کینه، دشمنی، بغض، تنفر، کشمکش، آشکار کردن نفرت یا کینه یِ خود، اظهار و ابراز کردنِ کینه یا نفرت نسب به . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
پَسگَشتها ( references ) :
1 - رویبرگهایِ 648 ، 676 و 677 از نبیگِ " فرهنگِ واژه های اوستا"
2 - رویبرگِ 324 از نبیگِ " فرهنگِ سَنسکریت - فارسی" - پوشینه دوم

احتمالا دعوا از مورد دوم نشاٌت گرفته چون ریشه عربی ندارد درحالی که با حرف ع نوشته میشود.