خلف

غرقه اندر غفلت و در قال و قیل
ننگش آید آمدن خلف دلیل.
مولوی.
|| گروهی که پس گروه دیگر آیند. یقال : هولاء خلف سوء. || سخن تباه. خطا. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) . یقال : سکت الفاً و نطق حلفاً؛ یعنی از هزار کلمه سکوت کرد و چون بزبان آمد سخن خطا گفت : هوالردی من القول المخالف بعضه بعضاً. ( اساس الاقتباس ) .
- قیاس خلف ؛ اصطلاحی است منطقی. رجوع به قیاس خلف در این لغت نامه و اساس الاقتباس صص 319 - 324 شود.
|| دم تبر و سر آن. || کسی که در وی خیر نباشد. || فرزند بد. || فرزند صالح. یقال هو خلف صدق من ابیه. ( این کلام وقتی گفته می آید که فرزندی بجای پدر نشیند و چون او رفتار کند ) . || جمعی که رفته باشند از قبیله ای. || جمعی که حاضر باشند از قبیله ای . || تبر کلان. || تبر که یک سر داشته باشد. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ) . || سر استر. || نسل. || کوتاه ترین استخوانهای پهلو. ( از منتهی الارب ) ( ازتاج العروس ) ( از لسان العرب ) . ج ، خُلوف.
- اضلاع خلف ؛ عظام خلف.
- عظام خلف ؛ اضلاع زور.
|| جایگاهی که شترانی را در آنجا بازدارند. || ماورای خانه. || خیک کهنه شیر. || ( اِمص ) آب بر کشی از چاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) .
خلف. [ خ َ ] ( ع مص ) آب برکشیدن برای اهل خود. یقال : خلف لاهله خلفاً. || تباه گشتن نبیذ. || تخلف کردن از یاران. یقال : خلف عن اصحابه. || خوی بد گرفتن. یقال : خلف عن خلق ابیه. || خلیفه و جانشین گردیدن. یقال : خلف فلانا فی اهله. || جانشین کسی گردیدن که بر اثر هلاک او عوض ندارد، مانند پدر و مادر و برادر و در اینجا با کلمه علی متعدی میشود. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) . یقال : خلف اﷲ علیک ؛ یعنی خدا جانشین پدر یا هر گمشده تو شود و در همین معنی است خلف اﷲ علیک خیراً و�خلف اﷲ علیک بخیر�. || جانشین گردیدن ازهلاک چیزی که عوض دارد و با �لام � متعدی می گردد. یقال : خلف اﷲ لک و با �علی � در مال و امور شبیه به آن.
منبع. لغت نامه دهخدا

انسان ببخشد، خدا آن را جایگزین می کند و جای آن را خالی نمی گذارد. در �یُخْلِفُ� نه تنها جای چیزی که بخشیده شده پُر می شود بلکه بهتر و بیشتر از آن داده می شود؛ پُرکردنِ علمی که انفاق می شود، قطعاً با اعطای علمِ جدید همراه است.

را خلف شد ) معنایش این است که به جای او نشست ، او از دنیا رفت و وی بعد از او زنده بماند. و همچنین وقتی گفته می شود: ( اخلف وعده - خلف کرد وعده خود را ) معنایش این است که وعده خود را پشت سر انداخت . و وقتی گفته می شود: ( فلان مات و خلف ابنا - فلانی مرد و فرزندی خلف گذاشت ) معنایش این است که فرزندی پشت سر نهاد، و رفت ، و وقتی گفته می شود: ( فلان استخلف فلانا - فلانی از فلان کس خواست تا خلیفه اش باشد ) معنایش این است که از او خواست تا پس از غیبت و یا مرگش و یا به عنایت دیگری نایب او باشد، مانند خلیفه قرار گرفتن آدم به وسیله خدا در زمین . و نیز وقتی گفته می شود ( فلان خالف فلانا او تخالفا - فلانی با فلان کس ‍ مخالفت و یا با یکدیگر مخالفت کردند ) معنایش این است که در عقیده و یا عمل از هم جدا شدند، کانّه هر یک دیگری را پشت سر انداخت . و معنای ( تخلف عن امره - تخلف ورزید از امر او ) این است که امر او را پشت سر انداخت و به آن عمل نکرد. و معنای ( اختلف القوم فی کذا - مردم در فلان موضوع اختلاف کردند ) این است که یکدیگر را پشت سر انداختند. و معنای ( اختلف فلان الی فلان - فلانی به نزد فلانی اختلاف کرد ) این است که پی در پی نزد او آمد و شد کرد. ( ترجمه ی تفسیر المیزان )

در دهستان جهانگیری شمالی*زیلایی *
محل سکونت طوایف ایل منجزی بهداروند
امروزه این روستاها خالی از سکنه هستند