حیوانات

همچنین برای اینکه به آنها به گونه دیگری نیز اشاره شود ( نه از دیدگاه معنوی که انسان را مخلوق برتر و . . . را در رده های پایین تر قرار دادند ) بدان حیوان گفتند که آنرا نیز ریشه یابی میکنیم
لیوان ( لیب بان = دارنده لبه = ظرف های لبه دار ) / پشتوان ( دارنده پشت = حامی و حمایت داشتن ) و . . . =؟ وان / بان یعنی دارنده همچون نگهبان = نگهدارنده
=> حیوان = حی وان = دارنده حی و زندگی و حیات = جاندار => حی که کاربن ( فعل ) دو واجی میباشد یک ریشه ایرانی دارد و در حیات / حیاط هم به نقش و مدل زیستن و زندگی اشاره شده ( حیاط را برای باغ درون خانه و حیات را برای دشت / زیست و . . . بکار بردند ) => محیط / احاطه/ حیطه / محوطه و . . . همگی اشاره به بستری برای زندگی و رشد داشتند ( فضا ) اما امروزه به چمار پیرامون / محصور و . . . بکار میروند پس
حیوان = جاندار ( دارنده جان یا حی که ایرانی میباشد نه اربی )
محیط / حیطه / احاطه / محوطه = فضا = حیاط = حیات = حی = زندگی و بستر ( در بستر بیماری بودن = در حیطه و احاطه و گستره بیماری بودن ) پس باز هم گفتار بنده سند شد که حی ایرانی میباشد و حیاط / محیطو . . . از آن ساخته شد

شغال. . . . شال shal
شکار . . . . اِشکار eshekar
کلاغ. . . . کلاج kelaj
یاکریم. . . . دو دو جکری do do jekery
کبوتر . . . . کوتِر koter
خرچنگ. . . . خِرچِنگال kharjengal
مگس. . . . ماس ma's
زنبور . . . دندونه dendone
گرگ. . . . وّرگ werg
جوجه. . . . جوجا joja
کفتار. . . . کّفتالkefetal
خرس . . . . اّش Ash
کوره اسب. . . . اّسب کوته aseb koteh
کوره خر . . . . خر کوته khar koteh
خروس . . . . طلا tela
مرغ . . . کرک karek
گاو . . . گوِ goe
پروانه. . . پوپیلو popilo
بچه گوسفند. . . وّره vereh
بچه بز . . . بوچه bojrh
دله. . . . عورسک موشو oersek mosho
مورچه بزرگ. . . خّر مورجا kharmorja
ملع. . . منقال mengal
کبک. . . . زرِز zerez
زنبور عسل. . . عسل ماس esal mas
اردک. . . سبکا sika
جوجه تیغی. . . . تّشی teshy
عقرب. . . کج دمkej dom
میمون . . . شودی shody
پارسی ز دیرینه تاریخ به زبان سنگسری بر دارن