جمر

جَمْر: آتش افروخته
( در این قالب مجوّف، چه خَمْر و چه جَمْر )
مقامات حمیدی، فی السکباج

السلام و درود ، ریشه سه حرفی لغت جمر ، یا گمر ، یا قمر ، . . همان زمره ، زمر همگی بمعنی مخلوط شدن و درهم شدن و خمر هم از همان ریشه است ، خ م ر ، ز م ر ، ق م ر ، ج م ر ، و . . حتی سمر س م ر هم همان باشد و جماران هم رودها و جشمه هایی بوده قدیم طهران محله جماران . .