بان

کریستین بارتولومه در زیرنوشتِ این واژه آورده است: اگر بخواهیم باریک تر سخن بگوییم، واژه یِ اوستاییِ " کَرَنَ" برابر با واژه یِ " bruoch " در زبان آلمانیِ بالای میانه ( Mittelhochdeutsch ) است.
برابرِ واژه یِ " کَرَنَ" در زبانِ پارسی میانه - پهلوی " ران پان: rānpān " بوده است که به روشنی از دو تکواژ
1 - ران
2 - پان
ساخته شده است. همین واژه یِ "ران پان" روشن می سازد که واژه یِ "تنبان/تنپان" نیز واژه ای پارسی است که از دو تکواژ
1 - تن
2 - بان/پان
ساخته شده است، این درحالیست که چنین واژه ای در زبانهای بیگانه تواناییِ فروکاهش به تکواژهایِ کوچکتر را ندارد.
" ران پان" همچنین " رانَپو:rānapō " نیز ترگوییده ( =ترجمه ) شده است.
. . . . . . . . . . . . . . . .
پیشنهاد:
ما به آسانی می توانیم برای جامه ای سزنده یِ هر بخش از اندام، از پسوندِ " - پان/ - بان" بهره بگیریم.
ما می توانیم از واژه یِ اوستاییِ " کَرَنَ" به ریختهایِ " کَرَن/کَرَنه" در راستایِ سره سازی در زمینه یِ پوشاک بهره بگیریم.
. . . . . . . . . . . . . . . .
پسگشت:
ستون 451 از نبیگ " فرهنگنامه زبان ایرانی کهن" ( کریستین بارتولومه )

بام =بیایم بایم /بایمن =بیاییم
باین =بیایی باینان =بیایید
بای=بیاید. ##بان =بیایند # #
فعل امر :
باو =توبیا # # بان =بیایید ##

نگهبان _دربان و دژبان =در هرسه مور دپسوند است.
و بان سرم _کتاب کجاست؟ ها بان میز
دراین جملات ( بان ) به معنای بالا به کار رفته است .

پشت ی بان
که همان پشتبان یا کسی که پشت ما را می پاید و نگه می دارد است یا پشت ما است.

بان = دارنده یا صاحب / میتوان به جای مسئول نیز بکار برد
پاسبان = دارنده پاس ( امانت ) = pass = دادن = امانت ( در دادن امانت نهفته است و کسی که پاس میدهد امانت میسپارد - پاس با پس یکسان نیست و پس یعنی گذروندن و. وقتی میگوییم فلان چیز پس شد یعنی گذشت و واژه past نیز از همین رو گذشته می باشد.