این

- - -
❌ ادعای جعلی: ضمایر فارسی از ترکی گرفته شده اند ( مثل "من"، "ما"، "او"، "این"، "آن". . . )
✅ پاسخ علمی: این ادعا کاملاً نادرست و رد شده است. ضمایر فارسی ریشه در زبان های ایرانی باستان دارند، نه ترکی.
- - -
1. ریشه ضمایر در فارسی: از زبان های ایرانی باستان
📘 منابع:
R�diger Schmitt ( 2000 ) , Compendium Linguarum Iranicarum
Gernot Windfuhr ( 2009 ) , The Iranian Languages
Gilbert Lazard ( 1992 ) , Persian Grammar
✅ �من، تو، او، ما، شما، ایشان� ریشه ی کاملاً ایرانی دارند:
فارسی امروز فارسی میانه اوستایی پارسی باستان
من man manō manā
تو tū tav tva
او ō / aw aō hauva
ما amā ahmā amā
شما šumā yūšmā yūšmā
ایشان ēšān aēšām -
> 🔍 این ضمایر از خانواده ی هندواروپایی و ایرانی هستند و در زبان های خواهر مانند سانسکریت، یونانی و لاتین نیز مشابه شان دیده می شود.
مثال ها:
من ( man ) ← در سانسکریت: aham, در لاتین: ego, در یونانی: egō
تو ( tu ) ← در سانسکریت: tvam, در لاتین: tu, در روسی: ty
- - -
2. واژه های "این"، "آن"، "از" و "او" نیز ایرانی اند، نه ترکی
📌 "این" و "آن":
این ← ایـ ن = اشاره ی نزدیک
آن ← آ ن = اشاره ی دور
این ها ← این ها ( پسوند جمع فارسی )
این سیستم اشاره در زبان های ایرانی از دوره اوستایی وجود داشته است.
📌 "از":
واژه ی �از� ← در فارسی میانه: az, در اوستایی: aza - ( پیشوند جدایی )
نمونه در اوستایی: az - aiβiia = جدا می کند
ریشه هندواروپایی: h₂eǵ - به معنای بیرون رفتن یا جدا شدن
📌 "او":
�او� ← فارسی میانه: ō ← اوستایی: aō ← پارسی باستان: hauva
هم ریشه با he در انگلیسی، هو در عربی نیست، بلکه یک توسعه ی بومی ایرانی است.
- - -
3. ادعای ارتباط این ها با "oz" ترکی بی پایه است
📌 واژه "�z" در ترکی به معنی �خود� است:
از ریشه زبان های ترکی تبار است، و ساختار صرفی آن کاملاً متفاوت از فارسی است.
در ترکی به صورت: �z�m ( خودم ) ، �z� ( خودش ) ، �z�m�z ( خودمان ) استفاده می شود.
⛔ اما ربط دادن این واژه به �از�، �او�، �من�، �این� و �ما� فارسی، جعل است.
چنین اشتراک هایی اگر هم شباهتی ظاهری داشته باشند، صرفاً تصادفی اند و در علم زبان شناسی به آن ها false cognates ( هم ریشه نماهای کاذب ) گفته می شود.
- - -
4. جمله ی "از ما ستاندی" ترکی نیست، فارسی اصیل است
🔍 بررسی دقیق:
�از� = حرف اضافه ی باستانی برای جدایی و مبدأ
�ما� = ضمیر جمع اول شخص
�ستاندی� = فعل گذشته، از ستاندن ( گرفتن ) ← فعل اصیل فارسی
در ترکی چنین ساختاری برای فعل گرفتن داریم:
bizden aldı → از ما گرفت
� - den� در ترکی نقش "از" دارد، نه �az� یا ��z�
- - -
✅ نتیجه نهایی:
ادعای اینکه ضمایر فارسی از ترکی آمده اند، هیچ مبنای علمی، زبانی یا تاریخی ندارد و بر خلاف اسناد معتبر زبان شناسی است.
این نوع ادعاها معمولاً توسط افراد غیرمتخصص و با اغراض هویتی یا سیاسی مطرح می شوند.
- - -
📚 منابع معتبر برای مطالعه بیشتر:
1. Windfuhr, Gernot. The Iranian Languages, Routledge, 2009
2. Schmitt, R�diger. Compendium Linguarum Iranicarum, Wiesbaden, 2000
3. Lazard, Gilbert. Grammaire du persan contemporain, 1992
4. MacKenzie, D. N. A Concise Pahlavi Dictionary, Oxford, 1971
5. Bailey, H. W. Dictionary of Khotan Saka, Cambridge University Press
- - -

ازم
ازو
ازمین
ازون
ازونا
ازینه
ازما
اینها مشتقات oz ترکی هست که با پسوندهای رایج ترکی حالات مختلف خودم، خودت، خودش، خودشان رو میسازه و این همون چیزی هست که در بالا نوشتم
حالت بسط یافته
ازم از من
ازو از او
ازمن از من
ازون از ان
ازونا از اونا که شده انها
ازینه از این
ازما از ما
مثال در جمله ازما استاندی که جمله ترکی هست عینا در فارسی از ما ستاندی
علاوه بر این کلمات از همین از همینجا مشتق شده

{ام/ایم} در واژگانی همچون {امروز/امسال/امشب. . . . } بکار رفته اند و برابر {این روز/این سال/این شب. . . . } هستند.
بدرود!