استین

استین کلمه ای تورکی است که از استین به معنی زیرین گرفته شده است دیوان الغات تورک در اصطلاح به قسمتی از لباس می گویند که از شانه تا مچ دست می باشد و مصطلح است چه در استین داری یا چه در استین می پروری که به جایگاه زیر لباس در ناحیه دست اشارت دارد

منبع. عکس فرهنگ پاشنگ

اینگونه می توان پنداشت که واژه " آستین" شاید در آغاز به ریخت دَستین ( =دستی، بخشی از جامه برای پوشاندن دست ) بوده که برای واگویی ساده تر به ریخت داستین و سپس آستین درآمده است.

کم

افزودن به واژه های پنج حرفی

اسم ازایل بختیاری به معنی صخره پلکانی.