[زمین شناسی] شیب کاو - بخش پایینی یک سطح کنار تپه ای که تمایل به مقعر شدن در زیر شیب ثابت دارد و زاویه ای دارد که بطور پیوسته به سمت پایین دست شیب با کشنده شدن دامنه دره به سمت کف دره یا سایر قاعده های محلی مبنا، کاهش می یابد. (وود 1942). مقایسه شود با: شیب آب شست. متضاد: waxing slope/ مترادف: شیب مقعر.
