[زمین شناسی] دیواره، دیوار - در گسل : توده سنگی بر روی یک طرف یک گسل را گویند، مثلاً کمر بالا یا کمر پایین. نیز ببینید: سنگ دیواره (گسلش). - مترادف: fault wall. - در معدن : طرف یک رگه یا عملیات معدنی. مقایسه شود با: کمر پایین، کمر بالا. - در دیرین شناسی : الف) لایه خارجی احاطه کننده بخش های داخلی یک بی مهره را گویند. مثلاً: یک رسوب اسکلتی که در کورالیتهای متعدد ساخته می شود و ستون پولیپ اسکلراکتینین را احاطه میکند و لبه های خارجی تیغه ها را بهم پیوند می دهد. - مثلاً synapticulotheca, paratheca, septotheca. یا بخشی از صدف حلزونی یک سفالوپود که صدف خارجی را تشکیل می دهد. - ب) حاشیه بالا آمده و برجسته شده یک کانئولیت. - ج) عضو اسکلتی محدود کننده جام در آرکئوسیاتیدها. - در غارشناسی : الف) اطراف یک گذرگاه غار. - ب) دسته ای از ستونها در امتداد یک شکاف درزه ای که به هم جوش خورده اند و تشکیل یک توده مستحکم را داده اند. - نیز ببینید: partition.
