ویوانس ( Vyvanse ) نام تجاری داروی لوزدکسامفتامین ( Lisdexamfetamine ) است که به عنوان یک داروی تجویزی برای درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی ( ADHD ) در بزرگسالان و کودکان بالای 6 سال استفاده می شود. این دارو همچنین در برخی موارد برای درمان اختلالات خوردن، به ویژه اختلال پرخوری ( Binge Eating Disorder ) تجویز می شود.
... [مشاهده متن کامل]
### اطلاعات کلی درباره ویوانس:
1. مکانیزم عمل:
- ویوانس یک پروداروی آمفتامینی است که پس از مصرف، در بدن به دکسامفتامین تبدیل می شود. دکسامفتامین به عنوان یک محرک سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و با افزایش سطح دوپامین و نوریپینفرین در مغز، به بهبود توجه، تمرکز و کنترل رفتار کمک می کند.
2. فرم دارویی:
- ویوانس به صورت کپسول های خوراکی موجود است که در دوزهای مختلف ( مثلاً 20، 30، 40، 50 و 70 میلی گرم ) عرضه می شود.
3. نحوه مصرف:
- ویوانس معمولاً یک بار در روز، صبح ها، با یا بدون غذا مصرف می شود. پزشک ممکن است دوز را بر اساس نیازهای فردی بیمار تنظیم کند.
4. عوارض جانبی:
- مانند هر داروی دیگری، ویوانس نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. برخی از عوارض جانبی شایع شامل:
- بی خوابی
- کاهش اشتها
- افزایش ضربان قلب
- اضطراب
- خشکی دهان
- سردرد
- عوارض جانبی جدی تر، اگرچه نادر هستند، می توانند شامل مشکلات قلبی، فشار خون بالا و اختلالات روانی مانند افسردگی یا افکار خودکشی باشند.
5. ملاحظات و احتیاط ها:
- قبل از شروع درمان با ویوانس، باید با پزشک درباره تاریخچه پزشکی، داروهای دیگر و هر گونه مشکل پزشکی ( مانند بیماری های قلبی، فشار خون، مشکلات روانی و. . . ) مشورت کرد.
- ویوانس ممکن است باعث ایجاد وابستگی شود، بنابراین باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
6. تداخلات دارویی:
- ویوانس ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد، از جمله داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد فشار خون و سایر محرک ها. بنابراین مهم است که پزشک را درباره تمامی داروها و مکمل های مصرفی مطلع کنید.
7. موارد منع مصرف:
- ویوانس برای افرادی که سابقه حساسیت به آمفتامین ها دارند، افرادی با اختلالات قلبی یا عروقی، و همچنین افرادی که به تازگی از داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز ( MAOIs ) استفاده کرده اند، مناسب نیست.
### نتیجه گیری:
ویوانس یک داروی مؤثر در درمان ADHD و اختلال پرخوری است، اما مانند هر داروی دیگری باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.
... [مشاهده متن کامل]
### اطلاعات کلی درباره ویوانس:
1. مکانیزم عمل:
- ویوانس یک پروداروی آمفتامینی است که پس از مصرف، در بدن به دکسامفتامین تبدیل می شود. دکسامفتامین به عنوان یک محرک سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و با افزایش سطح دوپامین و نوریپینفرین در مغز، به بهبود توجه، تمرکز و کنترل رفتار کمک می کند.
2. فرم دارویی:
- ویوانس به صورت کپسول های خوراکی موجود است که در دوزهای مختلف ( مثلاً 20، 30، 40، 50 و 70 میلی گرم ) عرضه می شود.
3. نحوه مصرف:
- ویوانس معمولاً یک بار در روز، صبح ها، با یا بدون غذا مصرف می شود. پزشک ممکن است دوز را بر اساس نیازهای فردی بیمار تنظیم کند.
4. عوارض جانبی:
- مانند هر داروی دیگری، ویوانس نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. برخی از عوارض جانبی شایع شامل:
- بی خوابی
- کاهش اشتها
- افزایش ضربان قلب
- اضطراب
- خشکی دهان
- سردرد
- عوارض جانبی جدی تر، اگرچه نادر هستند، می توانند شامل مشکلات قلبی، فشار خون بالا و اختلالات روانی مانند افسردگی یا افکار خودکشی باشند.
5. ملاحظات و احتیاط ها:
- قبل از شروع درمان با ویوانس، باید با پزشک درباره تاریخچه پزشکی، داروهای دیگر و هر گونه مشکل پزشکی ( مانند بیماری های قلبی، فشار خون، مشکلات روانی و. . . ) مشورت کرد.
- ویوانس ممکن است باعث ایجاد وابستگی شود، بنابراین باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
6. تداخلات دارویی:
- ویوانس ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد، از جمله داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد فشار خون و سایر محرک ها. بنابراین مهم است که پزشک را درباره تمامی داروها و مکمل های مصرفی مطلع کنید.
7. موارد منع مصرف:
- ویوانس برای افرادی که سابقه حساسیت به آمفتامین ها دارند، افرادی با اختلالات قلبی یا عروقی، و همچنین افرادی که به تازگی از داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز ( MAOIs ) استفاده کرده اند، مناسب نیست.
### نتیجه گیری:
ویوانس یک داروی مؤثر در درمان ADHD و اختلال پرخوری است، اما مانند هر داروی دیگری باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.
لیسدگزامفتامین برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی ( ADHD ) به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کلی، از جمله درمان های روانی، اجتماعی و سایر درمان ها استفاده می شود. ممکن است به افزایش توانایی توجه، متمرکز
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
ماندن و توقف بی قراری کمک کند. لیزدگزامفتامین همچنین ممکن است برای درمان اختلال پرخوری ( BED ) استفاده شود. ممکن است به کاهش تعداد روزهای پرخوری کمک کند. این دارو یک محرک است. تصور می شود این دارو با بازگرداندن تعادل برخی مواد شیمیایی طبیعی ( انتقال دهنده های عصبی ) در مغز عمل می کند. این دارو به دلیل خطر عوارض جانبی جدی برای کاهش وزن توصیه نمی شود.