[زمین شناسی] زاویه قائم - زاویه ای در یک سطح یا صفحه قائم ـ زاویه بین خط افقی و مایل دید، که بر روی دایره قائم یا به سمت بالا یا پایین افق، اندازه گیری می شود. یکی از جهاتی که تشکیل یک زاویه قائم در مساحی را می دهد معمولاً جهت قائم در زاویه ای که فاصله آزیموت خوانده می شود) است یا خط تقاطع صفحه عمودی که در آن زاویه قرار دارد با سطح یا صفحه افق می باشد. (زاویه ای که ارتفاع خوانده می شود). - مقایسه شود: زاویه افقی.
