universe

cosmos, Kosmos , Weltall وِلت آلّ ، کوزموز معادل کل دنیا، کیهان، اونیورس یا یونیورس.
من معتقدم که این گیتی، کیهان و یا این جهان تنها دارای محتوای قابل انبساط و انقباض نمی باشد بلکه دارای ظرف نگهدارنده محتوا هم هست با محیطی مطلقا مسدود و نفوذ ناپذیر که فضای هندسی درون آن پیوسته و تجزیه ناپذیر و از خاصیت الاستیسیتی یا کشسانی بر خوردار است، یعنی اگر یک جرم در محله ای از آن قرار گیرد، آنگاه در اطراف آن یک گودی یا گودال و یا یک چاله ایجاد میشود و اگر آن جرم از آن محل یا منطقه برداشته شود، جای آن دوباره تخت و صاف میگردد. این ظرف نگهدارنده محتوا از جنس مکان مطلق و بیمکانی مطلق ( رازی و نیوتن ) بر رویهم با کمیت های مساوی و ماهیت های معکوس آفریده شده و حجم آن جاودانه ثابت و سکون مطلق بر آن حکمفرما هست و خواهد بود به این معنا که از سر جای خود به اندازه یک نانو و یا یک فِمتو متر و یا بسیار کوچکتر از این واحدهای طولی نه به سمت راست وچپ و نه به جلو و عقب و نه رو به بالا و پایین، جابجا نمیشود. به زبان عادی و روز مره میتوان گفت که سر جای خود میخکوب گردیده و آنهم یکبار برای جاودانگی. در عوض محتوای این گیتی، این کیهان و یا جهان از ذرات چهار بعدی زمانمکان نسبی ( رازی و انشتاین یا آینشتاین ) و ذرات چهار بعدی بیزمانی بیمکانی نسبی بر رویهم با ماهیت های معکوس و کمیت های مساوی در ابعاد پلانک تحت عنوان نوسانگر های بنیادی هشت بعدی آفریده شده و نه از ظلمت، عدم یا نیستی از دیدگاه دینی و نه از هیولی اولی از دیدگاه فلسفی که معلوم نیست چیست غیر از یک مفهوم تاریک و تهی یا خالی از معنا و نه از تار ها یا ریسمان های نوسانگر انرژی از دیدگاه بعضی خیالپردازان شبه علمی. ابعاد چهارم مکان مطلق و بیمکانی مطلق ( یعنی ظرف نگهدارنده محتوا ) یعنی زمان مطلق و بیزمانی مطلق بر رویهم به زبان فنی نوسانگر دو قطبی لحظه ی جاودانه حال به عنوان عظیم ترین نیروی محرکه ی موجود در محتوای گیتی، کیهان یا جهان دو نقش یا وظیفه اصلی و عمده را عهده دار می باشد؛ یکی رقم زدن طول عمر کلیه موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی و پدیده ها و امورات و ساختار ها و فرم ها و شکل ها و دیگری سوق دادن محتوا لحظه به لحظه، بدون وقفه و بطور خستگی ناپذیر بسوی آینده و وقوع مهبانگ بعدی و پس از وقوع مهبانگ های بعدی و بعدی تا رسیدن و یا باز گشتن به همان حالت آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی یا بطور کلی آفرینش اولی در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین یا به عبارتی دیگر هم نظام احسن و اشرف آفرینش معروف در معارف دینی. یک نکته مهم در این زمینه اینست که این گیتی یا کیهان و یا این جهان تنها و منزوی نمیباشد بلکه یکی از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی، مساوی، موازی و بیشمار است که هرکدام از آنها یک قطره واحد و ناچیز اند از وجود و ماهیت و ذات بیکران و بینهایت پروردگار یا آفریدگار کائنات. اثبات موجود بودن یا وجود داشتن جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار به روش علوم طبیعی و تجربی محال و غیر ممکن می باشد بلکه فقط از طریق تقسیم بی نهایت حقیقی و واقعی ( و نه بینهایت کلمه ای، مفهومی و ایده ای در زبان و خط انسان ) به کمک قوای تفهمی و ادراکی فهم و عقل سالم با ابزار های فکر و خیال و تصور روشن به واحدهای مطلقا مساوی و بیشمار به روش هندسی. ضمنن انسان امروز و آینده باید بتواند بین خدای حقیقی و واقعی یعنی اول، وسط، آخر، درون و بیرون همه چیز و همه کس یا بطور عام تر یعنی ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و یا بطور کلی یعنی محتوا و محیط هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار که هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد، از یکطرف و خدای لفظی، کلمه ای، واژه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف بشری که فقط در زبان و خط و فهم و عقل ناقص و محدود انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد، از طرف دیگر فرق و تمیز قائل شود. از امروز به بعد و بسوی آینده میتوان خدای نوع اول را علمی و یا خدا از دیدگاه علمی نامید و خدای نوع دوم را اسطوره ای، افسانه ای، حماسی، ایلیاتی، طایفه ای، قبیله ای، قومی، امتی، ملیتی، آئینی، دینی، مذهبی، فرقه ای، نبوتی، امامتی، ایدئولوژیکی، الاهیاتی، کلامی، فلسفی، عرفانی و آتئیستی نامید. باخدائی دینی و بیخدائی آتئیستی فقط در پیشوند های متناقض و متضاد《با و بی》از لحاظ معنا معکوس هم می باشند و الا هردو، دو کلمه ی ترکیبی تهی یا خالی از معنا و محتوا بیش نبوده و نمی باشند. خدای حقیقی و واقعی محیط و محتوای هرکدام از جهان ها را از ابعاد فراوان و بیکران خویش و هرکدام را در بطن خود آفریده و نه از نیستی یا عدم و نه در خارج یا بیرون از خود. یک نکته ی مهم دیگر اینست که شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که خدای حقیقی و واقعی در محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار، دارای هفت سیما یا چهره و یا جمال و جلال کلی می باشد بصورت هفت سامان یا نظام کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هر آنچه که بین آنهاست که هرکدام به یک سهم مساوی با هم و در طول هم و پشت سر همدیگر از حق به ظهور رسیدن و پیدایش و کثرت و تجربه و سپری نمودن زندگی های کلی و جزئیاتی دنیوی و برزخ خاص و ویژه خویش برخوردار می باشند و آنهم فقط از یک راه و به یک روش مطلق، معقول و منطقی یعنی از طریق گردش دایره وار وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن و آنهم هر کدام در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقعطی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان ( محتوای هرکدام از آنها بطور مطلق یکسان و برابر ) بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( منظور از دیدگاه علمی و نه دینی ) و نه از طُرُق یا راه ها و نه به روش های دیگری از قبیل تناسخ و حلول یا گردش روان ؛ قبض یا جدایی روح و یا پریدن جان شیرین حضرت آقا سرور دنیا از بینی یا دماغ مبارک و مو دارش. و آنهم هرکدام نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه هرکدام دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه ی حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول ضروری و واقعی و یا به بیانی دیگر هرکدام دقیقن به تعداد یک هفتم کلیه ی کنگره های سلسله دایره وار دهّر ها. هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هر آنچه که بین آنهاست در طول این سفر و در طی ظهورات یا پیدایشات متوالی خود همیشه پنج تا روحی روانی خواهند بود با بذر قابل رشد مادی و دو تا مادی روانی با بذر قابل رشد روحی. در پایان کلام کودکانه امروز خود که امیدوارم سر گردشگران محترم اینترنتی در فضای مجازی و مراجعه کنندگان گرامی به این سایت ارزشمند را بدرد نیاورده باشد، شاید در این باره یادی از پیشینیان بی جا نباشد:
به قول حکیم عمر خیام حدود هزار سال پیش از ما:
در دایره ای که آمدن و رفتن ماست/
او را نه بدایت و نه نهایت پیداست/
به قول من یکی از ما حدود هزار سال پس خیام و رازی ( محمد زکریا ) :
ز جمله آمدگان و رفتگان و باز آمدگان بر روی این راه دایره وار و بسی دور و دراز/ باز آمده ای کو تاکنون کین چنین ساده و روشن و باز به خیام گفته بوده باشد راز/؟
این گیتی یا کیهان و یا این جهان چه باشد با این همه وسعت و گستردگی و فراخی از دید محدود ما انسان ها در بین جهان های بیشمار/ جز قطره ی ناچیزی جاودانه گرفتار در بند و کمند زلف و عشق یار یا در بطن وجود و ماهیت و ذات بی کران و بی نهایت پروردگار یا آفریدگار/؟!!!
واژه ی یونانی با حروف لاتین به شکل های cosmos و
Kosmos احتمالا شاید از چند کلمه ی فارسی به شکل زیر ساخته شده بوده باشد : co , Ko با تلفظ کو مخفف که او ؛ s با تلفظ ز مخفف از ؛ mo با تلفظ مو به معنای من و s اس مخفف است. او از من است و یا بر عکس : هستی من ز هستی اوست. و zeus خدای خدایان یونان با تلفظ زئوس از سه کلمه ی فارسی ساخته شده : زِ او س یعنی همه چیز از اوست.
گفتم :
این افکار و خیالات و تصور ات ناروشن درین سر و دل محدود و بی قرار من هرگز آرام نگیرند/
بگفتا :
تا خود را در فکر و خیال و تصور روشن در سر و دل بی کران پروردگارت به روشنی آفتاب نبینند/.

📂 مثال:
🔘 unicorn: horse with ‘one’ horn
🔘 universe: creation as ‘one’ totality
🔘 university: ‘one’ place for academic learning
🔘 unicycle: vehicle with ‘one’ wheel
🔘 uniform: outfit giving ‘one’ look
🔘 unified: made into ‘one’
🔘 unison: making ‘one’ sound
🔘 union: joining parts into ‘one’
🔘 United States: states as ‘one’ nation
🔘 E Pluribus Unum: ‘one’ from many
🔘 unique: only ‘one’ of its kind
🔘 unit: ‘one’ part of a whole

📂 مثال:
🔘 averse: turned away or opposed
🔘 converse: thoroughly turned in opposite directions
🔘 irreversible: not able to be turned back
🔘 reverse: turned back or opposite
🔘 obverse: turned toward or facing front
🔘 universe: everything turned into one whole
🔘 adversary: one turned against you
🔘 versus: turned against or opposing
🔘 anniversary: a year turned or completed
🔘 conversation: words turned with another while speaking
🔘 verse: a turn of poetry or writing
🔘 divorce: turned apart from a spouse
🔘 diverse: turned apart or different
🔘 version: a specific turning or form of something

•
⚫ سایِن ها ( nuances ) را باهم جابجا نشناسیم.