صفت ( adjective )
مشتقات: unblessedness (n.)
مشتقات: unblessedness (n.)
• (1) تعریف: deprived of a blessing.
• (2) تعریف: unholy; wicked.
• (3) تعریف: unhappy; miserable.
unblessed
/ənˈblest//ˈʌnˈblest/
معنی: ملعون، بی نوا، بد بخت، نامیمون، نامبارک
معانی دیگر: unblest نامبارک
بررسی کلمه
مترادف ها
ملعون (صفت)
foul, accursed, damned, cursed, cussed, anathematized, unblessed, maledicted
بی نوا (صفت)
poor, pauper, empty-handed, unblessed
بد بخت (صفت)
gray, ill-fated, sorry, woeful, unhappy, unblessed, unlucky, infelicitous, wretched, unfortunate, miserable, ill-starred
نامیمون (صفت)
unfavorable, ominous, inauspicious, sinister, unblessed, unfavourable
نامبارک (صفت)
inauspicious, unblessed
انگلیسی به انگلیسی
پیشنهاد کاربران
بی نوا
مثال:
Yet never have I, my lord, been unblessed in my supplications to you
پروردگارا، تابحال هرگز در تقاضاهایم از تو بینوا نبوده ام.
�وَلَمْ أَکُنْ بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا�
مثال:
پروردگارا، تابحال هرگز در تقاضاهایم از تو بینوا نبوده ام.
�وَلَمْ أَکُنْ بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا�
بینوا