tower crane

تاریخچه سنگینبرها
سنگینبرهای اولیه که حدود ۴۰۰۰ سال پیش و در تمدن مصر باستان برای جابه جایی آب مورد استفاده قرار می گرفتند به شادوف بودند. نحوه کار شادوف به این صورت بود که برای تعادل در یک طرف، وزنهٔ تعادلی و در انتهای دیگر بازوی گردان که آب یا کالا را جابه جا می کردند قرار داشته است. قسمت های تشکیل دهنده این دستگاه چوبی عبارت بودند از:
یک تکیه گاه افقی
دو تکیه گاه عمودی
یک بازوی گردان
استفاده از نمونه های اولیه جرثقیل در سایر ملل نیز شایع بوده است. به عنوان مثال شواهد باستان شناسان بیانگر این مطلب است که شش قرن پیش از میلاد مسیح یونانیان از وسایلی چوبی برای حمل وسایل سنگین استفاده می کردند. رومی ها نیز در ساختار جراثقال یونانی ها تغییراتی ایجاد نموداند و از آن در ساخت و ساز استفاده می کردند. جرثقیلهایی که رومیان از آن استفاده می کردند به ترِدویل معروف است.
در قرن شانزدهم میلادی برای افزایش طول باربرداری جرثقیل، قسمت بازوی متحرک به قسمت بالابرنده یا بازوی اصلی اضافه شد. با انقلاب صنعتی استفاده از جرثقیل ها برای حمل بار در بنادر رونق گرفت. در سال ۱۸۳۸ ویلیام آرمسترانگ کارخانه دار و تاجر انگلیسی جرثقیلی ساخت که با قدرت آب کار می کرد. یکی از جرثقیل های او توسط نیروی دریایی ایتالیا در سال ۱۸۸۳ مورد استفاده قرار گرفت. این دستگاه تا اواسط دهه ۱۹۵۰ برای فعالیت های گوناگون استفاده می شد و هنوز با گذشت چندین دهه در شهر ونیز ایستاده است.
Type of machine
A crane is a type of machine, generally equipped with a hoist rope, wire ropes or chains, and sheaves, that can be used both to lift and lower materials and to move them horizontally. It is mainly used for lifting heavy things and transporting them to other places. The device uses one or more simple machines to create mechanical advantage and thus move loads beyond the normal capability of a human. Cranes are commonly employed in the transport industry for the loading and unloading of freight, in the construction industry for the movement of materials, and in the manufacturing industry for the assembling of heavy equipment.