tongue tied

زبان بند آمده، زبان گرفته، خموش، ساکت، الکن، زبان بسته، گنگ

بررسی کلمه

صفت ( adjective )

• (1) تعریف: unable to speak, as from embarrassment, bewilderment, or the like.
• مشابه: dumb

• (2) تعریف: afflicted with a speech impediment caused by abnormal shortness of the membrane that connects the tongue to the floor of the mouth.

• if you are tongue-tied, you are unable to say anything because you feel shy or nervous.

هول شدن

زبان بند آمده، زبان بسته

قاصر
زبان قاصر

به تته پته افتادن

لکنت زبان