theophile با تلفظ تئوفیله یعنی خدا فیل است. واژه ی یونانی - رومی با حروف لاتین به شکل theo به احتمال قریب به یقین در مراحل اولیه ی پیدایش خود در فکر و خیال و تصور و زبان انسان سرزمین غرب به ویژه انسان
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
یونانی و رومی به شکل تِه او، تو او تلفظ و بیان میشده به معنای یکی بودن تو ( انسانی ) و خدا. این واژه بعدا معنای خدا را بخود گرفته و با دریافت پسوند logie به شکل Theologie با تلفظ تئولوژی، در قدم اول معنای آموزش یکی بودن تو و او و سپس معنای الاهیات یا خدا شناسی رو بخود گرفته. theo را میتوان بصورت تفکیک شده زیر هم نوشت : the o با تلفظ دِ او، یعنی اوی معین. بهر حال از دیدگاه فردی من، پسوند o با تلفظ او، ضمیر سوم شخص مفرد در زبان فارسی بوده. Tao به زبان چینی با تلفظ تاو در اصل و ریشه به شکل تا او تلفظ و بیان میشده به معنای تا رسیدن به او و یا تا شناخت او. پیشوند تا در زبان فارسی قدیم و امروز علامت یا نشانه فاصله به ویژه زمانی و مکانی بوده و می باشد. این واژه ی چینی - فارسی گاهی اوقات در بعضی زبان های غربی به شکل Dao ، دائو نوشته و تلفظ میشود. شاید به این علت و دلیل که Da مخفف dad با تلفظ دَد به معنای پدر در ارتباط با بینش و باور دین مسیحیت. یعنی او پدر است ( و نه مادر ) . نام مائو ( mao ) هم در اصل و ریشه به شکل " ما او " به معنای یکی بودن ما و او بوده.