**تاکتیک های اغواگرانه** به روش ها و اقداماتی گفته می شود که با هدف تضعیف یا سرنگونی حکومت، نهادها، نظام ها یا باورهای مستقر از درون و به صورت غیرمستقیم به کار گرفته می شوند، بدون درگیری مستقیم. این تاکتیک ها معمولاً در جنگ روانی، اغواگری ایدئولوژیک و اجبار راهبردی استفاده می شوند تا با دستکاری ادراکات، ارزش ها و وفاداری ها، جامعه یا هدف مورد نظر را تضعیف کنند.
... [مشاهده متن کامل]
## تحلیل و عملکرد تاکتیک های اغواگرانه
- اغلب در دوره های طولانی اجرا می شوند و بر ابزارهای غیرنظامی تمرکز دارند.
- به خصوص از طریق **اغواگری ایدئولوژیک** ( Ideological Subversion ) که شامل ایجاد تغییر در دیدگاه جمعی جامعه است تا افراد نتوانند تصمیم های منطقی و سازنده بگیرند.
- این کار از طریق تأثیرگذاری بر فرهنگ، آموزش، رسانه ها و جامعه مدنی انجام می شود و شامل پراکندن اطلاعات نادرست، تبلیغات منفی و بهره برداری از تنش ها و اختلافات اجتماعی است.
## مراحل اغواگری ( بر اساس توضیحات یوری بزمانوف، مأمور سابق کا گ بْ ) :
1. **بی روحیه سازی ( Demoralization ) :**
– معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ سال طول می کشد.
– ارزش ها و باورهای جامعه به تدریج تضعیف می شود.
– تفرقه داخلی، تضعیف اعتماد به نهادها و افزایش سردرگمی اتفاق می افتد.
2. **بی ثبات سازی ( Destabilization ) :**
– ایجاد آشفتگی های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در جامعه هدف.
3. **بحران ( Crisis ) :**
– وقوع ناآرامی ها، درگیری ها و فروپاشی های ساختاری.
4. **نرمال سازی ( Normalization ) :**
– تثبیت قدرت جدید یا جابه جایی نظام های قبلی با وضعیت جدید.
## نمونه های تاکتیک های اغواگرانه
- کارزارهای اطلاعات نادرست ( دیس اینفورمیشن ) برای سردرگمی و ایجاد شکاف در بین مردم.
- تبلیغات متقلبانه که تاریخ، فرهنگ یا ارزش های جمعی را تحریف می کند.
- بهره گیری از سازمان های پوششی ( front organizations ) برای نفوذ در نهادها و تأثیرگذاری روی افکار عمومی.
- استفاده از رسانه ها و شبکه های اجتماعی برای پخش اخبار دروغین یا تحریک تعارض های گروهی.
- تضعیف و تخریب نهادهای قانونی، آموزشی و دینی به منظور کاهش نفوذ آنها بر جامعه.
... [مشاهده متن کامل]
## تحلیل و عملکرد تاکتیک های اغواگرانه
- اغلب در دوره های طولانی اجرا می شوند و بر ابزارهای غیرنظامی تمرکز دارند.
- به خصوص از طریق **اغواگری ایدئولوژیک** ( Ideological Subversion ) که شامل ایجاد تغییر در دیدگاه جمعی جامعه است تا افراد نتوانند تصمیم های منطقی و سازنده بگیرند.
- این کار از طریق تأثیرگذاری بر فرهنگ، آموزش، رسانه ها و جامعه مدنی انجام می شود و شامل پراکندن اطلاعات نادرست، تبلیغات منفی و بهره برداری از تنش ها و اختلافات اجتماعی است.
## مراحل اغواگری ( بر اساس توضیحات یوری بزمانوف، مأمور سابق کا گ بْ ) :
1. **بی روحیه سازی ( Demoralization ) :**
– معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ سال طول می کشد.
– ارزش ها و باورهای جامعه به تدریج تضعیف می شود.
– تفرقه داخلی، تضعیف اعتماد به نهادها و افزایش سردرگمی اتفاق می افتد.
2. **بی ثبات سازی ( Destabilization ) :**
– ایجاد آشفتگی های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در جامعه هدف.
3. **بحران ( Crisis ) :**
– وقوع ناآرامی ها، درگیری ها و فروپاشی های ساختاری.
4. **نرمال سازی ( Normalization ) :**
– تثبیت قدرت جدید یا جابه جایی نظام های قبلی با وضعیت جدید.
## نمونه های تاکتیک های اغواگرانه
- کارزارهای اطلاعات نادرست ( دیس اینفورمیشن ) برای سردرگمی و ایجاد شکاف در بین مردم.
- تبلیغات متقلبانه که تاریخ، فرهنگ یا ارزش های جمعی را تحریف می کند.
- بهره گیری از سازمان های پوششی ( front organizations ) برای نفوذ در نهادها و تأثیرگذاری روی افکار عمومی.
- استفاده از رسانه ها و شبکه های اجتماعی برای پخش اخبار دروغین یا تحریک تعارض های گروهی.
- تضعیف و تخریب نهادهای قانونی، آموزشی و دینی به منظور کاهش نفوذ آنها بر جامعه.