کشاورزی معیشتی: نوعی کشاورزی پایدار که در آن کشاورز ( یا مصرف کننده ) برای تأمین نیازهای خود و خانوادهٔ خود، محصولات غذایی را پرورش می دهد. در کشاورزی معیشتی، تولید با هدف بقا صورت می گیرد و بیشتر مربوط به نیازهای محلی با/ یا داد و ستد ناچیز مازاد است.
کشاورز ساده
کشاورزی که بیشتر برای مصرف خودش کشاورزی می کند، کشاورزی که بیشتر محصولش را خودش می خورد و میزان کمتری را می فروشد