styrax

در کتب طب سنتی با نام های �حسن لبه�، �حصی لبان� و �حصی لبان جاوی� آمده است. نام لاتین آن در متون عربی و فارسی به شکل اَصطَرَک آمده است. به هندی لوبان می گویند. در بازار دارویی ایران به ماده ای که از این گیاه گرفته می شود �جوهر حسن لبه� گفته می شود. در بازار دارویی، حسن لبه صمغ�رزینی�یا نوعی�بلسان�با بویی شبیه وانیل�است.
درختان جنس حسن لبه درختانی هستند به بلندی متوسط، پوست تنه آنها خاکستری سفید، برگ ها بیضی ناصاف شبیه برگ به با�دمبرگ�کوتاه و به طور متناوب قرار گرفته اند. گل های آنها قله ای یا سنبله است.
از نظر ترکیبات شیمیایی عمده ترین ماده موجود در حسن لبه�اسید بنزوئیک�است که ماده عامل آن است. در بعضی از گونه های درختان�اسید سینامیک�نیز وجود دارد ولی نقشی در اثر دارویی آن ندارد و اثر دارویی آن منحصراً مربوط به ماده عامل آن جوهر حسن لبه یابنزوئیک اسید�است. برای گرفتن حسن لبه باید پوست درخت را خرد و له کرد. این ماده از پوست درخت که زخمی نشده باشد به دست نمی آید.
منبع: Wikipedia