[زمین شناسی] استیلولایت - سطح نامنظم در داخل یک طبقه که با تداخل هر دو سطح و یکدیگر مشخص می شود. این سطوح بخاطر تجمع مواد نامحلولی مثل کانیهای رسی و یا مواد آلی دیده می شوند. استیلولایت می تواند دانههای یک سنگ مثل فسیلها را قطع نموده و باعث حل شدن قسمت بالایی یا پایینی فسیل نیمه شده گردد. این سطوح تقریباً موازی لایهبندی رسوبات بوده و نشان می دهند که اینها توسط همان فشارهایی که باعث اتصال دانهها و در واقع انحلال آنها در محل اتصال (pressure – solution) می شوند بوجود می یند. تنها اختلاف آنها امتداد جانبی استیلولایتها تا فواصل زیاد می باشد.
