story

روزگاران قدیم، چوب بر نیرومندی بود نزد یک تاجر چوب تقاضای کارکرد و استخدام شد. دستمزدش خیلی خوب بود و بنابراین شرایط کاری خوبی داشت. به همان دلیل، چوب بر اراده داشت به بهترین نحو، کارش را انجام دهد. اربابش به او تبری ای داد و محدوده ای که باید درختان را قطع میکرد، به او نشان داد
.
The first day, the woodcutter brought fifteen ( 15 ) trees. “Congratulations, ” the boss said, “Carry on with your work!”Highly motivated by the words of his boss, the woodcutter tried harder the next day, but he only could bring ten ( 10 ) trees. The third day he tried even harder, but he was only able to bring seven ( 7 ) trees. Day after day he was bringing less and less trees.
روز اول ، چوب بر پانزده درخت آورد. ارباب گفت:”تبریک میگویم، به کارت ادامه بده“
چوب بر که از حرف اربابش حسابی تشویق شده بود، روز بعد تلاش بیشتری کرد، اما توانست فقط ده درخت بیاورد. روز سوم، او بیشتر تلاش کرد اما توانست فقط هفت درخت بیاورد. یک روز پس از روز دیگر، او کمتر و کمتر درخت آورد
.
“I must be losing my strength. ” The woodcutter thought. He went to the boss and apologized, saying that he could not understand what was going on.
“When was the last time you sharpened your axe?” The boss asked.
“Sharpen? I had no time to sharpen my axe. I have been very busy trying to cut trees…”
چوب بر فکر کرد:”من حتما قدرتم را از دست داده ام”. او نزد ارباب رفت و با گفتن اینکه او نمی تواند بفهمد چه اتفاقی افتاده بود، عذر خواهی کرد
ارباب پرسید:”آخرین باری که تبرت را تیز کردی، چه موقع بود؟
“تیز؟من وقتی برای تیز کردن تبرم نداشتم. من سخت مشغول قطع کردن درختان بودم
.
Moral: Most of us never update our skills. We think that whatever we have learned is very much enough. But good is not good when better is expected. Sharpening our skills from time to time is the key to success.
نکته اخلاقی:بیشتر ما توانایی مان را به روز نمی کنیم. فکر میکنیم آنچه یاد گرفتیم بسیار کافی است. اما خوب، وقتی بهتر انتظار می رود، خوب نیست. تیز کردن لحظه به لحظه مهارتهایمان، کلید موفقیت ماست