[زمین شناسی] ارتفاع نقطه ای-موضعی - الف) ارتفاعی که بر روی یک نقشه توپوگرافی در یک نقطه بحرانی (مانند شکن در یک دامنه، تقاطع جاده، یا نقطه ای بر روی آب پخشان یک رود) برای تکمیل اطلاعات نقشه بدست آمده توسط خطوط پربندی و انگپایه هایی نشان داده می شود که از آنها خطوط منحنی های تراز به درستی کشیده می شوند. ب) نقطه ای بر روی یک نقشه یا نمودار که ارتفاع آن ذکر شده است. یک ارتفاع نقطه ای.
