[زمین شناسی] اسکارن - سنگ دگرگونی به رنگهای سبز یا قرمز وگاهی به رنگ خاکستری، سیاه، قهوه ای یا سفید،معمولا توسط متاسوماتیسم شیمیایی سنگها در طی فرایند دگرگونی و در محل تماس سنگهای نفوذی ماگمایی مانند گرانیت ها با سنگهای غنی از کربنات مانند کلسیت و دولومیت تشکیل می شود. - مانند آنچه توسط زمین شناسان فنواسکاندین استفاده می شود، لغت قدیمی سوئدی که برای باطله یا گانگ سیلیکاته (آمفیبول، پیروکسن، گارنت و …) نهشته های خاص کانه آهن و سولفیدی زمان آرکئن خصوصاً آنهایی که جایگزین سنگ آهک و دولومیت شده اند، کاربرد دارد. معنای این عبارت تا حد زیادی برای دربرگیری سیلیکاتهای آهک دار یا آهک زایی، با هر سن زمین شناسی، گسترده شده که از سنگ آهک و دولومیت تقریباً خالص با ورود مقادیر قابل توجه Mg,Fe,Al,Si حاصل شده است (هولمز 1920، ص211). در استفاده آمریکایی، این اصطلاح کمابیش با tactite مترادف است. - مقایسه شود با: endoskarrn؛ exoskarn.
