sick role

پارسونز یک جامعه شناس کارکردگرا بود که استدلال می کرد که بیمار بودن به این معنی است که فرد مبتلا وارد نقش �انحراف تحریم شده� می شود. از دیدگاه کارکردگرایی، یک فرد بیمار دیگر عضو مولد جامعه نیست. بنابراین این انحراف باید توسط حرفه پزشکی علاج شود. به طور کلی، پارسونز استدلال می کرد که بهترین راه برای درک جامعه شناختی بیماری، نگریستن به آن به عنوان نوعی انحراف است که عملکرد اجتماعی جامعه را مختل می کند.
ایده کلی این است که فردی که بیمار شده است نه تنها از نظر جسمی بیمار است، بلکه اکنون به نقش اجتماعی الگوی خاص بیمار بودن پایبند است. �بیمار بودن� صرفاً یک �وضعیت واقعی� نیست، بلکه در درون خود شامل حقوق و تعهدات متعارف مبتنی بر هنجارهای اجتماعی است که آن را احاطه کرده است. این نظریه سه حق و دو تکلیف را برای شخص بیمار بیان می کند:
حقوق:
فرد بیمار از نقش های عادی اجتماعی معاف است
فرد بیمار مسئولیتی در قبال وضعیت خود ندارد
حق دارد از او مراقبت شود
تعهدات:
فرد بیمار باید تلاش کند تا خوب شود
فرد بیمار باید از نظر فنی کمک بگیرد و با متخصص پزشکی همکاری کند