seven sleepers

اصحاب کهف ( به فارسی: یاران غار ) عده ای مسیحی بودند که مطابق روایات دینی در دوران حکمرانی یکی از حکمرانان محلی روم باستان به نام دقیانوس، در شهری به نام افسوس که در ترکیه امروزی واقع بوده، زندگی می کردند و همگی جز یکی از آنان که یک چوپان به همراه سگش بود از اشراف زادگان و درباریان بودند و دین خود را مخفی نگاه می داشتند.
ینان سرانجام از ظلم حاکم روزگار به ستوه آمده بر اساس الهامی که از خداوند دریافت نمودند، �پس هنگامی که از خدایان دروغین دوری جستید به غار پناهنده شوید تا پروردگارتان رحمتش را بر شما بگستراند�. چون به غار رسیدند. به خواب عمیقی رفتند و در آنجا سیصد و نه سال ( طبق نص صریح قرآن در سوره کهف ) خواب بودند؛ پس از این مدت که بیدار شدند گمان بردند که چند ساعتی بیش نخوابیده اند. اما هنگامی که وارد شهر شُدند همه چیز را دگرگون یافتند.
روایتی موجود است که اصحاب کهف پس از بیداری به شهر می روند و می بینند همه چیز عوض شده است. بعد از جست وجو در شهر دوباره به غار بازمی گردند و همگی با هم به عبادت می پردازند و هنگام عبادت همگی با هم به سوی معبود، شتافتند.
باستانشناسی و جغرافیای تاریخی
برخی باستانشناسان، محل غار اصحاب کهف را در میان دو روستای رقیم و ابوعلند واقع در هفت کیلومتری عمّان پایتخت اردن دانسته اند، که بر فراز آن نیز مسجدی ساخته شده است. برخی نیز آن را در دمشق پایتخت سوریه دانسته اند. برخی دیگر نیز محل آن را غار افسس در ایونیه ترکیه دانسته اند.
داستان های مشابه در دیگر ادیان
داستان مشابهی در کتاب مقدس هندوان وجود دارد که در آن ایندرا برای ریاضت در زمانی که آسورها سراسر دنیا را گرفته بودند به میان گل نیلوفر آبی رفت. این داستان در منابع ایرانی به داستان زروان برگردان شده است و در منابع ترکی به افسانه کورموستا یا هورموزدا تعبیر شده است.