[برق و الکترونیک] جهت یابی ترتیبی روش جهت یابی راداری که در آن سیگنالهای برگشتی با دو آنتن گیرنده ای دریافت می شود ک لبهای آنها همپوشانی جزئی دارد و فاز و توان خروجی آنها مقایسه می شود تا معیاری ترتیبی از جا به جایی زاویه ای منبع پژواک نسبت به خط مرکز آنتنها به دست آید.
