scythian
/ˈsɪθiən//ˈsɪθiən/
وابسته به سکاها و زبان و فرهنگ آنان، سکایی، زبان سکایی (از زبان های ایرانی - امروزه رایج نیست)، سیت
انگلیسی به انگلیسی
inhabitant of scythia; member of an ancient people of scythia
iranian language spoken by the ancient scythians
پیشنهاد کاربران
سَکا ها یا سیث ها ( Scyth )
قوم هندواروپایی کوچ نشینی بودند
که ۱۸۰۰ سال پیش از میلاد
در شمال قفقاز شکل گرفتند
و در ۶۰۰ پیش از میلاد
در اروپای شرقی و آسیای مرکزی
از شمال دریای سیاه
... [مشاهده متن کامل]
تا کوه های آلتای گسترده شدند
سکا های اروپایی ساکن شمال دریای سیاه
به نام سَرمَت ها یا سارومات مشهور شدند
سپس با آغاز پیشروی هون ها به غرب
، از مغولستان به سمت اروپا ،
سَرمَتیان در اروپا باقی ماندند اما
سکا های شرقی ساکن آسیای مرکزی
به سمت جنوب ماوراءالنهر
و قلمرو اشکانیان مهاجرت کردند
و در ۱۰۰ سال پیش از میلاد
از خراسان عبور و در زابلستان ساکن شدند
که بدین ترتیب در آن زمان این سرزمین ،
سَکَستان یا سیستان نامیده شد ؛
در سال ۵۰ پیش از میلاد
یاپیراجایا پادشاه سکا های سیستان
پادشاهی سَکاس ( یا پادشاهی هندی - سکایی )
را بنیانگذاری کرد و قلمرو این سلسله
تا دره سند و سراسر شمال غرب هندوستان
گسترش یافت و در ادامه
به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد ،
بخش غربی آن پادشاهی هندی - پارتی ،
و بخش شرقی که بازمانده سکا ها است
به نام پادشاهی ساتراپ غربی شناخته شد ؛
درنهایت پادشاهی هندی - پارتی
توسط امپراتوری کوشان سرنگون شد
و در حدود سال ۱۰۰ میلادی ، پس از ۲۰۰ سال
سرزمین سیستان بدست کوشانیان افتاد ،
و پادشاهی ساتراپ غربی
پس از ۴۰۰ سال دوام ، در سال ۳۹۵ میلادی
توسط امپراتوری گوپتا فتح شد ؛
در نتیجه تیره نژاد سکایی
از اروپا و قزاقستان تا سیستان و
پاکستان و غرب هندوستان پراکندگی دارد ؛
سرانجام در سال ۳۷۵ میلادی
امپراتوری کوشانی بدست
شاپور ذوالاَکتاف ساسانی ( شانَگ آهَنج )
منقرض شد و پس از ۵۰۰ سال جدایی ،
سرزمین سیستان یا زابلستان ،
به خاک ایران زمین بازگشت
قوم هندواروپایی کوچ نشینی بودند
که ۱۸۰۰ سال پیش از میلاد
در شمال قفقاز شکل گرفتند
و در ۶۰۰ پیش از میلاد
در اروپای شرقی و آسیای مرکزی
از شمال دریای سیاه
... [مشاهده متن کامل]
تا کوه های آلتای گسترده شدند
سکا های اروپایی ساکن شمال دریای سیاه
به نام سَرمَت ها یا سارومات مشهور شدند
سپس با آغاز پیشروی هون ها به غرب
، از مغولستان به سمت اروپا ،
سَرمَتیان در اروپا باقی ماندند اما
سکا های شرقی ساکن آسیای مرکزی
به سمت جنوب ماوراءالنهر
و قلمرو اشکانیان مهاجرت کردند
و در ۱۰۰ سال پیش از میلاد
از خراسان عبور و در زابلستان ساکن شدند
که بدین ترتیب در آن زمان این سرزمین ،
سَکَستان یا سیستان نامیده شد ؛
در سال ۵۰ پیش از میلاد
یاپیراجایا پادشاه سکا های سیستان
پادشاهی سَکاس ( یا پادشاهی هندی - سکایی )
را بنیانگذاری کرد و قلمرو این سلسله
تا دره سند و سراسر شمال غرب هندوستان
گسترش یافت و در ادامه
به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد ،
بخش غربی آن پادشاهی هندی - پارتی ،
و بخش شرقی که بازمانده سکا ها است
به نام پادشاهی ساتراپ غربی شناخته شد ؛
درنهایت پادشاهی هندی - پارتی
توسط امپراتوری کوشان سرنگون شد
و در حدود سال ۱۰۰ میلادی ، پس از ۲۰۰ سال
سرزمین سیستان بدست کوشانیان افتاد ،
و پادشاهی ساتراپ غربی
پس از ۴۰۰ سال دوام ، در سال ۳۹۵ میلادی
توسط امپراتوری گوپتا فتح شد ؛
در نتیجه تیره نژاد سکایی
از اروپا و قزاقستان تا سیستان و
پاکستان و غرب هندوستان پراکندگی دارد ؛
سرانجام در سال ۳۷۵ میلادی
امپراتوری کوشانی بدست
شاپور ذوالاَکتاف ساسانی ( شانَگ آهَنج )
منقرض شد و پس از ۵۰۰ سال جدایی ،
سرزمین سیستان یا زابلستان ،
به خاک ایران زمین بازگشت
یکی از اقوام آریایی
ساکاها یا سکایی ها مردمان ایرانی تبار فرای فلات ایران