[زمین شناسی] گنبد نمکی - دیاپیر یا ساختار فرورونده سوزنی که از یک گنبد نمکی مرکزی و تقریباٌ هم بعد تشکیل شده، معمولاً یک تا دو کیلومتر قطر داشته، نمک مادر از عمق 5 تا بیش از 10 کیلومتری زیر رأس گنبد با گذر از میان رسوبات فراگیر بالا آمده است. بسیاری از گنبدهای نمک دارای پوش سنگی از کانی های تبخیری با انحلال کمتر، خصوصاً انیدریت، هستند. بیشتر گنبدها دارای دیواره های تقریباً عمودی هستند، اما بعضی معلق می باشند. رسوبات فراگیر، معمولاً به بالا چرخیده اند و بطور واپیچیده ای در کنار گنبد نمک گسله شده اند و طبقات نفوذپذیرتر به عنوان مخازنی برای نفت و گاز عمل می کنند. گنبدهای نمکی، عوارض ویژه دشت ساحلی خلیج مکزیک در آمریکای شمالی و دشت شمالی آلمان در اروپا هستند اما در مناطق بسیار دیگری نیز به چشم می خورند. - مقایسه شود با: تاقدیس نمکی. - نیز ببینید: salt tectonics (زمین ساخت نمک).
