[زمین شناسی] ریف باز جذب کننده - ریفی که توسط حواشی محصور و تکه های مجزای ریف تشخیص داده می شود که حول توده اصلی با فاصله کمی از هم توزیع شده اند. (ماکسول 1968، ص107-106). ریفهای بازجذب شده اغلب از سکوهای بزرگتر و غرق شده بالا می آیند و ظاهر آنها، رشد محدود کننده یا انحطاط توده ریف را پیشنهاد می کند.
